Advent

collage by Bibje 2012

Ik weet niet wat het is hoor maar ik zit weer in de snik modus,
lees ik de zwijmelzaterdag blog van Elisabeth met de Righteous Brothers als onderwerp en meteen SNIK in mijn keel. Moet ik denken aan mijn vader die dit lied zo mooi vond en dat heel veel draaide. Ik heb maar even geslikt, weg snik, geen zin om nu te snikken met dochter naast me op de bank.
We zaten Annie te kijken, zij vermaakt zich prima, lacht en geniet, en ik.....ik zit met de SNIK.
'T is vast de stress die er nu uitkomt, de pijn en het verdriet om alles wat niet gaat zoals het zou moeten. De angst ook om dat wat hopelijk helemaal niet gebeuren gaat maar me wel in de greep heeft gehouden vele maanden lang. En ook de weemoed naar mijn eigen  jeugd . Toen niet ik maar mijn ouders de problemen opvingen en oplosten en wij relatief onschuldig en onbezorgd mochten zijn. Wat zou ik graag nog eens dat kind van toen willen zijn. En de sterren van de hemel zingen, om dan mijn broertje te horen brullen dat hij gek van me wordt en vervolgens woedend op de deur ramt.( 't is net als bij zoon en dochter)
Het zingen is me vergaan en dat komt door die snik. Bij elke toon wringt mijn keel samen en ga ik piepen. Niet meer vrijuit, vol-uit, blijmoedig en dapper zingend de toekomst in.
Tenzij...
tenzij....
tenzij ik het lichtje weer laat branden in mij. Tenzij ik mijn hart weer open en diep, heel diep naar binnen ga. Om daar in het nog half duister, een nieuw ontwakend licht te vinden. Een nieuw begin, een nieuwe lente, een nieuw leven, zomaar aanwezig in mij. Wat een wonder, wat een zegen.
Het is bijna kerstmis.......

(¯`v´¯) ♥
 `*.¸.*.♥.✿´´¯`•.¸⁀°♡ ♥ .¸¸.•´¯`•♥•´¯`•.¸¸.