Lichtpuntjes in donkere dagen

proefdrukje kaarsje, staat voor het licht wat in ieder brand!!!

Ik weet gewoon niet waar te beginnen,
zo'n bijzondere dag. Begon natuurlijk heel gewoontjes. Ik werd wakker om 10 uur, ging er meteen uit om me aan te kleden. Ik voelde me zo goed dat ik in de badkamer wat kleine klusjes heb gedaan en de was heb opgehangen. De kinderen werden wakker, samen naar beneden om te ontbijten. Alles was oké. Ik was wel nerveus hoor, n.a.v. een gesprek wat ik gisteren had met een van de hulpverleners die mijn kind heeft gehad. Ik las mijn post door en de lieve reacties van mijn vaste volgsters :) , mijn email over een gesprek waar ik nog steeds niet bij uitgenodigd ben maar wel gewenst door de ambulant begeleider van zoon en andere hulpverleners maar blijkbaar niet door BJZ.....en toen begon ik te malen.
Iets wat ik vaker doe, en waar ik mezelf met moeite van kan losrukken. In mijn hoofd doemen allerlei scenario's op van wat zou kunnen gebeuren en gesprekken die ik nog niet heb gevoerd, die me alleen maar meer van streek maken. En toen vroeg ik me ineens af, terwijl ik even naar mijn voeten staarde, waar ik in hemels naam mee bezig was. Gek hoe je je de kleinste details herinnert van zo'n moment......mijn sloffen dus, en de kabels erop en de tegeltjes waarop mijn voeten stonden. De voegen, die een beetje gorig zagen(tijd voor een poetsbeurt ;)
Ik was er weer, helemaal aanwezig en uit mijn hoofd. Zo moest het dus niet, dat praten in mijn hoofd moest nu maar eens over zijn! Ik heb een gummetje gepakt en ben gaan gutsen. Alle aandacht bij mijn werk. Dat maakt het hoofd wel helder ja......en toen kwam de buurman met zoon, voor de auto.

Ja en de rest is de geschiedenis van een uiteindelijk hele goede dag,
en wat voor een,
de auto heeft inmiddels een gloednieuwe accu, geplaatst door de zoon van buurman, in de garage waar hij werkt, hij heeft de boel even nagekeken, ruitensproei bijgevuld, en weer voor mijn huis afgeleverd. En dat alles voor kostprijs. En toen ik kwam betalen kreeg ik wat terug, om samen met de kinderen een ijsje te gaan eten in de stad morgen ofzo.... Zooooo lief. En als er iets is, mocht ik altijd komen!
Dat was nog eens een hele dikke smakkert van God.
Ik heb van blijdschap nog een stempeltje gegutst, en van verwarring de letters niet gespiegeld  weergegeven, Deze kerstvrouw zegt dus geen HO HO HO maar OH OH OH....oeps ;)

volgende keer beter opletten met de tekst en spiegelen ;)

♥.¸¸.•´¯`•♥•´¯`•.¸¸.♥