Vanmorgen bij het zoeken naar een passend outfit( alles zit in de was) kwam ik mijn map met schrijfsels van vroeger weer tegen. Nee het was geen leren foedraal maar een ouderwetse tijdschriftenomslag van één of ander wazig cognackleurige nepleer. Van mijn vader gehad toen ik erg omhoog zat. En omdat dat ding zo sterk is heb ik het altijd gehouden. Ook al ziet hij er niet uit. Hippe meid die ik was kon ik hier natuurlijk niet mee voor de dag komen. Maar thuis in mijn kamertje, daar maakte dat allemaal niets uit natuurlijk.
Ik stopte natuurlijk meteen met kleding zoeken en ben op de rand van mijn bed gaan zitten bladeren in mijn memoires, gedichten en dromendagboek. En dan zie je zomaar weer die film voor je afspelen van je pubertijd. En mijn ongelooflijke verlegenheid toen. Jee wat was ik bleu, echt waar. Op het gebied van puber zijn, liep ik gewoon mijlen ver achter op mijn vriendinnen. Die hadden al verkering enzo...ik wist niet eens hoe dat moest, kon me er geen voorstelling bij maken. Alle jongens&meisjes dingen gingen dan ook aan mij voorbij. Ik had vrienden! punt! Zat het hele jaar naast R en ook al schreef hij zo'n beetje al mijn pennen leeg, scheerde hij zijn eerste "sikje" weg voor mij , ik had geen idee of hij dat nu deed, omdat hij verliefd was of gewoon een verstrooide knul. Feit was wel dat andere meisjes geen kans bij hem maakten en dat ik dat alles van hem aan moest horen. Hij vond ze allemaal zo stom....
Het was het jaar voordat ik echt full blown puber werd.
Het jaar voordat ik fan werd van New Age muziek.
Het jaar dat ik nog gewoon was, of zoiets ;)
Het jaar dat Christopher Ross een hit was tijdens de repetitieweken (1981)......dat jaar dus.....
Nooit zo op de tekst van het nummer gelet, eigenlijk nooit zo erg bezig geweest met dat lied. Het was gewoon op de achtergrond aanwezig als ik aan het leren was.
Het is als de lente in aantocht, ze komt vanuit de verte aanwaaien. Eigenlijk valt het me nu pas op hoe mooi dat dat nummer is, daarom dus nu een liedje........enjoy
Ergens onderin een verhuisdoos heb ik zo'n mapje met tekeningen enzo van de middelbare school. Niet dat ik zo'n talent was, juist niet (kuch) maar duidelijk te zien welke gemaakt zijn in mijn new wave periode. Alles zwart; mijn ogen, kleding, schoenen (helaas mijn blonde haren niet waardoor extra puberaal opstandig) en ook de tekeningen die opeens in oostindische inkt gingen. Heel af en toe spiek ik in die doos, meestal als ik iets zoek uit het verleden en dan moet ik altijd even neuzen in die map en vooral mijmeren ...
BeantwoordenVerwijderenJouw liedje past zo in de top 2000 die hier regelmatig aan staat, zal hij vast ook wel in staan :-)
O wat grappig om hier een mede New Waver tegen te komen zeg...alleen was het zwart bij mij pas jaren later, ik begon in het roze. Beetje tegendraads was ik, zelfs als New waver ;)
BeantwoordenVerwijderenHeerlijk verhaal. Je kunt meedoen met zwijmelen op zaterdag. Daar komen leuke liedjes met een verhaal voorbij.
BeantwoordenVerwijderenLiefs Frederique