Kijk daar is ze net......

Omdat ik nu even een lichter berichtje plaatsen wou,
een leuke jeugdherinnering van toen ik nog een echt meisje was ;).......

Elk jaar is er een open dag bij het centrum voor kunst-educatie, ooit begonnen als expressie-centrum in de jaren 80.
Zo ook in 1983, bij de aanvang van het nieuwe seizoen.
Natuurlijk ging ik daar ook heen met mijn vriendinnen! Iedere zichzelf respecterende tiener met artistieke neigingen was daar present. Dus liep ik met Roos en Sien door de gangen van het oude gebouw. Op weg naar de theater voorstelling in een of ander achteraf gelegen zaaltje. Denk nog even aan deze blog met die dansende punkies op de trap......die waren daar natuurlijk ook aanwezig! Maar daar kwam ik natúúrlijk wel niet voor ;)
In ieder geval, ik had een heel kort rokje aan die dag en die bracht mij nogal in de problemen.
Het zat nml zo,
toen wij arriveerden waren we te laat.
Dus moesten we halverwege de voorstelling naar binnen glippen, ongezien hoopte ik natuurlijk! Maar niets was minder waar, we moesten langs de mensen , half over het stuk waar gespeeld werd en toen moesten we op de grond een plekje zoeken.(O hellep)
Aangezien mijn vriendinnen dan wel een grote mond hadden maar eigenlijk net zulke bangepoeperts waren als ik , liep ik dan maar als eerste naar binnen , alwaar ik verwelkomd werd met de woorden "Kijk, daar is ze net..."
Waarop het publiek moest lachen en de punkies met grote grijns plek vrij maakten voor ons. Ik weet nog dat ik me hoogst ongemakkelijk voelde. Al die aandacht. En zitten met een mini-rokje op de grond is waarlijk geen sinecure* hahahaha
Achteraf bleek, dat degene die het cabaret opvoerde, net over zijn mooie nichtje had verteld en toen kwam ik binnen lopen........




*peulenschilletje/eitje/gemakkelijke taak