woensdag 4 december 2013

Maandag was Davisdag: de belofte





Gisteren was het zover hoor, hij mocht gaan lezen.....jaaaaa eindelijk eindelijk. Dacht ik dan hè. Zoon dacht daar héél anders over!
Nadat hij eerst de energiemeter-oefening al héél erg niet wou doen(gooide het blaadje steeds alle kanten op, dweil dweil over de tafel, boos zelfs) en een oefening om dan maar even dat boze gezicht weg te halen, ging hij toch meteen weer in de weerstand toen de moppen op tafel kwamen.
Hij werd boos en schoof het weg, wou niet.
Zij vroeg "Mag jij fouten maken?" Zijn gezicht ging meteen op onweer.
"Enig idee wat het nu van fouten maken is?" Vroeg ze hem.
"Ja daar leer je van." Zei hij nijdig. Bonk op de tafel....
"Mag jij fouten maken?" Zegt ze weer terwijl ze een klein oefeningetje doet waarin hij fouten maakt.
Hij begint Engels te praten tegen haar, is duidelijk geagiteerd, begint weer te dweilen.
Ze pakt de moppen weer.
"Why aren't you an expert in reading yet?" vraagt ze nadat hij de oefening goed doet.
Hij wordt boos."Omdat ik het niet nodig heeeeb," roept hij haar toe.
Ze leest een mop voor, en nog eentje. Ze zijn leuk, hij lacht er flink om.
En dan moet hij zelf gaan lezen. Hij wordt boos, stampt op de grond. Dweilt over de tafel..
"Het is teveel!" Zegt hij boos en hij veegt de stapel blaadjes van tafel. Ze pakt ze rustig weer op en zegt dan; 'Ik ben zo benieuwd hoe goed je kan lezen."
Hij gaat er half bij liggen, wil echt niet!
"Denk je dat je het niet kan?" Vraagt ze hem. "Vertrouw je mij niet?"
"Ik wil een spelletje spelen","zegt hij.
"Eerst twee moppen lezen, dan doen we daarna een spelletje," lokt ze hem. Maar hij trapt er mooi niet in. Hij wil ze alleen in het Engels lezen..
"Ik haat Nederlands!."zegt hij.
"Waarom?" Zij.
"I just do, I hate it!" Hij.
"En waarom zitten we hier?" Vraagt ze. Hij blijft stil. "Om de haat te laten verdwijnen!!!!!!"Zegt ze tegen hem. Ze gaat op zoek naar de Engelse versie en dan leest hij toch zomaar twee moppen voor de vuist weg.
Huh? huh? huh?
Wat was dat nou?
Hij grijnst en kijk met een dat heb ik toch maar mooi even gedaan blik naar ons.
"Joh, jij kan best lezen," zegt Zij tegen hem."Toppie hoor!"
Ik zit te stuiteren op mijn stoel als hij daarna ook nog de moppen, allemaal, in het Nederlands leest. Hij heeft er helemaal zin in, lacht, is vrolijk en opgelucht. Ja dat is hij, hij is opgelucht!
De kop is eraf.

Poeh heeee
Dat was een hele bevalling weer.
Maar wat een belofte draagt ook dit weer in zich.



1 opmerking:

  1. Wat een drama iedere keer he, je zou 't zo graag anders voor 'm willen. Maar het wordt goed opgepakt, weer een succesje! Sterkte.

    BeantwoordenVerwijderen