woensdag 18 december 2013

Huh?


Ik had aangegeven dat ik het niet wou, dat ik geen pottenkijkers erbij wou hebben. Ik mag geen publiek meenemen, dus zij ook niet. En dus protesteerde ik nog voor de zitting tegen de advocaat die niks geregeld had. Niets doorgegeven had. Ik zat me op te winden, druk te maken en me af te vragen hoe ik dit brengen zou in de zaal. En terwijl ik dit deed liep een man steeds heen en weer. Dat is hem, dacht ik. Tackelen wou ik hem. Oprotten! Je bent niet welkom , roepen!!!!
Maar ik deed niks van dat alles.
Ik ging gedwee de zaal in, ging met mijn halve rug naar de man toe zitten. Zo van...ik heb geen zin in jou. Liet de advocaat praten, zei zelf nog het een en ander en toen liet ik de orthopedagoge alles verder opknappen.
Er werd druk over en weer gevraagd en uitgelegd en ook de man werd nog even gevraagd wat hij er van dacht. Het stoorde me, hoezo mag hij mee praten??!! Er werd nog meer gevraagd en overlegd en uiteindelijk, na het laatste rondje kwam de conclusie van de Raad. Die had natuurlijk nog steeds zorgen en riedelde het lijstje weer af. De orthopedagoge reageerde dus ook nog maar weer even. Dat de raad teveel protocollijstjes afwerkte en niet keek naar de zaak zelf. En toen wij allemaal ons woordje gezegd hadden(wij willen geen ots dus!) mocht de voogd zijn zegje doen.
Hier baalde ik van, wat nou zegje doen.....

Ik had totaal niet verwacht wat deze man zeggen zou, mijn mond viel open van verbazing. Net als die van de orthopedagoge en de advocaat en vader en de rechter en de Raad. Want wat hij zei was hetzelfde als ons. Dat hij niet zag wat het nut van een ots was, dat hij niet zou weten wat hij in ons gezin zou kunnen doen. Alles werd al gedaan. En dit bekrachtigde hij met een voorbeeld uit zijn praktijkervaring waarin een moeder ,net als ik, zelf alle hulp al gerealiseerd had en gelijk kreeg in het hoger beroep. Hij verwachtte dat dat hier ook zou gebeuren mocht de rechter toch een ots uitspreken.

BAM

Morgen is de uitspraak.

Omdat ik nog aan het bijkomen ben van de verassing een verassend nummer ;) Enjoy!

3 opmerkingen:

  1. Misschien moest het gewoon zo zijn dat hij er toch bij was. Deze uitspraak wordt hoop ik een heel mooi kerstcadeautje!!

    BeantwoordenVerwijderen
  2. je eigen idee over hem was voorbarig. gelukkig is het alleen maar positief geweest. kan haast niet mis gaan, zou je zo zeggen! sterkte met de laatste spanning

    BeantwoordenVerwijderen
  3. Zooooooooo belangrijk die erkenning. Fijn dat je dit zo hebt mogen ontvangen. En gefeliciteerd. Op naar dat wat je wil voor je zoon. Goed het nieuwe jaar in. Lekker voor julli. :)
    Janine

    BeantwoordenVerwijderen