woensdag 18 september 2013

En we gaan weer praten

Ik kan me zo goed voorstellen dat hij niet wil.
Dat hij het helemaal niet ziet zitten.
Dat hij het gevoel heeft zijn tijd daag mega te verprutsen.
Dat het ook gewoon vreselijk stom is daar en helemaal niet veilig .

Hij had al eerder aangegeven dat hij mij daarbij wou als support, totdat hij het weer zelf kon. Hij snapte niet, dat dat als een probleem gezien werd. Hij snapte ook niet dat ze dat maar raar vonden(en dat ze daar ook bezorgd om waren !??!) Hij kon het allemaal heus wel maar soms moest hij gewoon even een stukje geholpen worden. "Voor Support mam" zei hij. " Wat is daar nou gek aan?"
Ja wat is daar nou gek aan.
Dat vraag ik mij nou ook af.
Waarom is het gek dat een autistisch kind wat support nodig heeft?
En waarom begint men dan meteen te roeptoeteren, dat de verhouding tussen moeder en kind ongezond hecht is, als zij het kind een eindje op weg helpt?
Welk een perverse mind gaat daar achter zo'n gedachte schuil?
Wat voor soort mens denkt nu in dat soort termen?
Eén ding is zeker;
van autisme hebben ze nog steeds geen kaas gegeten.
Het wordt tijd dat ze weer naar school gaan en daar leren wat de nieuwste inzichten zijn op het gebied van hechting en mentale leeftijd. Om tegelijkertijd ook te leren dat mentale leeftijd niets met intelligentie te maken heeft. Dat je dus als autist zowel een mentale leeftijdsontwikkeling van een jong basisschoolkind kan hebben met de intelligentie/wijsheid van een hoogbegaafde!
En dat draait dan een speciaal project voor autisten op een praktijkschool....tsssssssssss

Vanmiddag hebben we daar gesprek.
Ik ben benieuwd of het potje met geld voor de dyslexie al gezocht is.
Ik ben ook benieuwd wat juf te zeggen heeft over de getuigenis die zij aan de Raad heeft gedaan, waardoor Zoon nu niet meer wil komen. (Ze heeft me verraden mam)
En tenslotte vraag ik me af hoe ze dat wat ze aanbieden kunnen verenigen met wat nu nodig is om Zoon eindelijk eens op niveau te gaan krijgen. Schoonmaken, boodschappen doen, strijken, tafeldekken, afwassen, in het tuincentrum plantjes verzorgen en een klein uurtje" Zoek het maar uit leren" is niet bepaald motiverend voor een kind wat hunkert naar uitdaging.
Hoe saai moet dit wel niet zijn voor hem....
En wat voor boodschap krijgt hij zo wel niet?
In ieder geval niet dat hij mag vliegen buiten de kooi die voor hem gebouwd is.
En de kooi, die wordt al kleiner naar mate hij groeit.
Wordt tijd om hem te bevrijden!


peejes...Zoon heeft de muziek uitgezocht, het gaat per slot van rekening over hem....dusss heb ik mijn keuze maar even vervangen ;)




7 opmerkingen:

  1. succes maar dan, ik vind het heel normaal dat je je kind ondersteunt, of het nou 10 jaar, 14 jaar, of 25 jaar is, wat maakt dat nou uit..

    BeantwoordenVerwijderen
  2. Je bent moeder voor het leven niet voor heel even... Dusse vind dit juist goed dat je hem overal bij helpt begeleid etc je bent tenslotte zijn moeder niet de buurvrouw (sorry voor de vergelijking) want wie kent hem beter als zijn eigen moeder!

    BeantwoordenVerwijderen
  3. Je kent hem het beste.
    Sterkte met alles!

    BeantwoordenVerwijderen
  4. Ik zeg het heel gewoon "Een moederhart, een gouden hart" en dat gaat nooit over t.o.v. je kinderen, hoe oud ze ook zijn. Dat je je zoon door dik en dun blijft steunen, zou ik andersom als moeder ook doen, zeker vanwege het feit dat je er alleen voor staat. Je mail ga ik nog beantwoorden Bibje. Ik ben nu met Albert vier dagen in Cordoba, zie laatste log hoe ik gegaan ben. Lieve groeten van mij, Mara

    BeantwoordenVerwijderen
  5. Kromme tenen, hele kromme tenen ... je gesprek nog iets opgeleverd of in een nog kleiner kooitje gestopt?

    BeantwoordenVerwijderen
  6. Wat erg toch, je mag je kind toch steunen! Hoe vaak gaan mensen niet naar specialisten en nemen iemand mee voor support of om mee te luisteren..en je hebt gelijk hoor welke rare geest zit daar achter om er gelijk allemaal ongezonde verhoudingen op te plakken.
    liefs en sterkte xxx

    BeantwoordenVerwijderen
  7. Heel herkenbaar allemaal. Kom op meid, laat je niet kisten! Jij bent de moeder en dus ken jij je kind het beste!!! Heel veel sterkte!!!

    BeantwoordenVerwijderen