Zondag

Zondag morgen. Dochter heeft al op de rand van het bed gezeten. Of vriendin mag komen logeren. En of ze naar de stad mag met vriendin. Het is immers koop zondag....
Dit vogeltje vliegt en vliegt alle kanten op en steeds verder. Vanmorgen toen ik wakker werd bedacht ik me dat haar laten vliegen een eitje wordt vergeleken bij Zoon. Dat zij niet overal aan de hand meegenomen hoeft te worden. Dat ik straks gewoon aan de kant en op de achtergrond mee mag kijken. Ze regelt het allemaal zelf wel. Gesteund door vrienden en vriendinnen.
Hoe heerlijk is dat.
Zo'n niets aan de hand kind.
Waarbij de problemen die we heus nog wel zullen tegenkomen mini zijn vergeleken bij die van Zoon.
Hoe bizar eigenlijk ook als je bedenkt dat ze uit hetzelfde nest komen. Met dezelfde ouders en dezelfde kansen in het leven. Dat zij gewoon al zichzelf leeft terwijl Zoon zichzelf nog aan het neerzetten is.
Hoe mooi dan om te lezen dat deze knul tegen de onderzoekster van het VU had gezegd dat hij zelf wel bepaalde wie hij was en wat hij wou. Dat het verder niemand wat aanging.
En zo is het maar net!
Dat zij nu besloten hebben om het traject te stoppen maakt nog niet dat hij het dan er maar bij laat zitten. Het is niet aan hun om toestemming te geven over wie hij is en hoe hij leven wil. Die rarigheid dat "deskundigen"uitmaken hoe het leven van anderen er uit moet zien is het gif van deze tijd. Het wordt tijd dat dat gif uitgezogen wordt!!!!

Zwijmelen op Zaterdag

En dan zijn we zomaar een week verder. Alsof het niks is vliegen de dagen voorbij. Het was een roerige week. Een week vol turbulentie. Een week vol boosheid en irritatie en ook een week vol verdriet. Van alle kanten. Heftig. In 1 woord.
En wat doe je dan?
Niet aan je blog werken, dat is wel duidelijk.
Ik heb gepraat en gepraat en gepraat als brugman,
opgevoed alsof mijn leven er vanaf hing.
En heel veel weerstand overwonnen bij Zoon.
Want opgevoed worden betekent hier nog steeds botsen tegen de grenzen van het ouderlijk gezag. Heel heftig botsen. En botsen betekent herrie in de tent. Niet zomaar wat woelige watertjes, nee hele stormen woeden er hier. Wat zeg ik, orkanen. Met veel gebulder en hele harde winden. waar je gezicht van strak trekt en de tranen je in de ogen schieten.
Het heeft niet zoveel zin om voortdurend rekening te houden met iedereen in deze woelige momenten. En ik wil ook niet steeds uitleggen. Ik wil me volledig op deze taak van opvoeden richten.
Nu was er toevallig van de week een programma van Dr Phill op tv over boze(lees agressieve en gewelddadige jongeren) waarvan de ouders het allemaal niet meer wisten. En krek als het niet waar is, maar na zulke programma's krijg ik altijd dezelfde reacties van de mensen om mij heen.
Dat het tijd wordt dat ik er wat aan ga doen  (duhuh, waar ben ik dan mee bezig?), dat ik aan mezelf moet denken, dat het beter zou zijn als hij ergens anders zou wonen.
Zucht
En terwijl ik dit allemaal zo opschrijf moest ik aan de verzuchtingen denken van mijn ouders, met mijn broertjes. Waarin ik en oudste broertje elkaar veel en vaak in de haren vlogen. Waar schoenen regelmatig tegen elkaars hoofd botsten en we elkaar van alles toewensten. We vochten de tent uit.
En ik?
Ik klapte met de deuren, stampte op de trap en zette dan mijn cassette aan met het volume op 10. Wat dan een hele tijd door de boksen knalde. Om weer rustig te worden. Net als dochter! En dan kwam broertje bonken op de deur, want hij kon daar niet tegen........


Afijn
na dit hele relaas kom ik dan eindelijk op de Zwijmel van Zaterdag. Omdat dit liedje me aan mijn oudste broertje doet denken, die hier altijd zo lief mee meezong als kleine jongen. Die ondanks zijn wilde streken en drukke geklier eigenlijk gewoon een heel lief kind was wat , net als Zoon, heel snel overprikkeld raakte.
Dan zette mijn vader hem in de stoel, de Zenheiser op de oren en muziekje aan. Gegarandeerd dat het hielp. En mijn broertje maar zingen ;)


 

Zwijmelen Op Zaterdag

Ik schrok net wakker uit een avondslaapje op de bank. Ik ben nog steeds lui. Moe is het eigenlijk. Vet moe. Vandaag nog op de fiets gezeten en dat viel niet zo best. Ik ga ook altijd veel te vlug weer aan de slag na ziek zwak en misselijk. Wil gewoon niet toegeven, want het is mooi weer of rotzooi of boodschappen moeten gedaan enzovoorts. Maar eigenlijk ben ik bang, dat het leven tussen mijn vingers door glipt.

Daar had ik vroeger veel minder last van. Dan kon ik met alle gemak en gemoedsrust uitzieken. Nu lukt me dat nauwelijks.....raar toch die haast om te willen leven, druk bezig zijn dus, niets willen missen. Raar toch dat gevoel van onrust als ik rust neem. Alsof ik op een dag zomaar ingehaald kan worden door de tijd.
Sorry maar nu ben je te laat....dat gevoel van onrust.
Maar in plaats van te laat ben ik steeds te vroeg. En hol van het een naar het ander. Altijd buiten adem en altijd op het verkeerde moment. Met mijn hoofd alweer bij het andere moment wat ik niet missen wil. En zo glipt het alsnog tussen de vingers door. Stom hoor...
Nou ja, wat ik met dit hele verhaal eigenlijk wou vertellen was dat ik in al die overpeinzingen,in slaap vallen en uiteindelijk wakker schrikken onderstaand liedje in mijn hoofd had.
Mijn vader had deze natuurlijk op de bandrecorder staan. Maar ook floot hij hem heel vaak. Dat kon hij nml heel goed! En dit liedje was extra leuk met al die loopjes ;) Hij floot veel...even in gedachten en dan een liedje....iets wat me pas vanavond weer te binnen schoot. Er wordt ook niet zoveel meer gefloten tegenwoordig. Iedereen is ingeplugd en hoeft geen eigen muziek meer te maken. Er wordt tegenwoordig alleen nog gefloten om aandacht. Vieuwfiet....iets wat ik, toen ik hier pas kwam wonen, steeds hoorde als ik naar buiten liep. Aangenaam verrast vroeg ik me af of dat voor mij was en wie er dan floot...ja wist ik veel dat er een fluit-kabouter bij de buren stond. Dat ding fluit gewoon bij beweging. Heb ik weer :(
Best wel suf jah.
Anyways, hier dan de link naar dat leuke deuntje. Fluiten jullie met me mee?
Fijn weekend!!!!
~The birds and the bees~

Wijdag

Tjah En dan hang je hier, helemaal alleen te zijn, op de wij-dag. Mij-dag is beter gekozen. Maar vrij-dag is het. Ik ben lui. Zo ontzettend lui. En na eerst een paar uur me ertegen verzet te hebben, heb ik maar toegegeven. Ik heb mezelf toestemming gegeven om heerlijk uitgebreid LUI te zijn! En dat lucht enorm op. Dat ik lui mag zijn van mezelf bedoel ik dan. Dat ik het "ik moet nog zoveel doen vandaag" maar even heb losgelaten. Morgen maar weer. Of overmorgen of de dag erna. Het enige wat echt moest heb ik gedaan....de rest doe ik later.
Geen idee wanneer later is. Kan straks wel zijn. Ja dat kan best. Of ik doe iedere keer een beetje. Raap wat op. Veeg wat weg. Vouw wat op. Poets wat schoon. En verder luier ik hier wat rond.
Lekker hoor. Zo relaxed!
Laat het buiten maar miezeren. Ik zit hier goed.
Fijne dag allemaal xxx

Wonderdag

Mijn miesje is ziek. Hoofdpijn, keelpijn en moe zo moe. Het valt me op dat ze weer vaker van dit soort dagen heeft. Ook dat ze moe van school komt. Lamlendig moe. "Het is ook zo vreselijk druk op school mam", klaagde ze vanmorgen vroeg."Ze zitten daar allemaal. Het lyceum. De Havo en dan ook nog eens alle klassen. Tot 6 VWO aan toe!"
Ja.....
Ik had het al gemerkt.
Stiekem was daar weer die schreeuw in haar stem geslopen, dat stukje hypergedrag. Dat onrustige en dat steeds boos worden. En dat niet meer in slaap kunnen vallen. En dat ondanks dagboek-therapie en stilte-retraites in haar kamertje. ;)
Het is ook een drukke, wilde tijd op school met excursies en project-weken en nog meer excursies en heen en weer gevlieg en busreizen en gedoe in de vrienden-groep en puber-hormoon-geraas er dwars doorheen.
Arme kind!
Het valt ook allemaal niet mee , nee.....
Dat bakvisje zijn.
Ze is maar weer in bed gekropen. Vandaag doet ze even niet mee.

Dinsdag Dansdag

En weg is ze. Als een hazewindhond raced ze nu over het fietspad naar school. Afspraak met de lerares Engels ivm het doorspreken van een toets. En nu is het stil in huis. De muziek is uit. De stoel is leeg. De tassen zijn met haar meegegaan. Ik snotter en ik nies en dan pas hoor ik de vogeltjes buiten. Hoop zo op toch nog een beetje zon vandaag. Het is nu zo grijs. En terwijl ik zo in gedachten zit denk ik aan het gesprekje van gisteren op de ex-school van Zoon. Over hoe de indicatie voor een rugzak extra aangedikt wordt zodat hij zeker weten er eentje krijgt. We namen de eerste blz door en ik voelde me koud worden.
 Daar gaat het dus mis. Bij de beschrijving van het gedrag van een kind. Het is op meningen gebaseerd en de juf..nou ja de juf dus. De vrouw die geen kaas heeft gegeten van overprikkeling in groepen en Zoon afschildert als iemand die niet te vertrouwen is. Want onvoorspelbaar gedrag. Het zegt meer over haar (nml dat zij als juf geen drol waard is) dan over Zoon.
 Uiteindelijk heb ik gezegt dat ik dat hele verslag eerst lezen en corrigeren wil alvorens het waar dan ook heen mag. Hij zei nog dat ik dan wel een uitnodiging kreeg om het samen door te nemen. Maar dat heb ik geweigerd. Ik wil het thuis zonder tegenspraak van intern begeleider doornemen en corrigeren. Ik heb nu al genoeg punten gehoord. Hij wou wel wat weglaten en de bekende"Dat ziet u zo, de juf ziet dat anders," kwamen weer voorbij Maar daar neem ik geen genoegen mee. Ik heb hem uitgelegd welke grote gevolgen dit heeft voor de kinderen, mocht het mis gaan, en dat ik geen herhaling van vorig jaar wil.
Ondertussen vraag ik me af wanneer deze mensen nu eens terug naar school gaan en leren wat overprikkeling doet met een kind. En ook waarom hij volgens hun geen Rec 2 zou mogen terwijl alles er op wijst dat het juist de communicatie is waarmee Zoon zo zit en waardoor hij gefrustreerd raakt. Niet zijn gedrag moet het focuspunt zijn. Maar hoe communiceer je met elkaar....... Tjah Dat gaat hij op een Rec4 niet leren. Daar weten de volwassenen niet eens hoe het moet. Toch was het voor het eerst dat ik een open gesprek had met de schoolpsycholoog. Ooit was hij mijn collega op de groenschool. Misschien maakte dat wel uit. In iedergeval is dit weer geweest. Weer iets om af te strepen. En zo gaan we maar door.

Wat ga ik vandaag doen? Hele goede vraag. Ik voel me niet fit. Maar wil ook niet niks doen. Dilemma's dilemma's ;) Ik nies nog even een paar keer. Snotter nog wat. En bedenk me dat het helemaal niets uitmaakt, dat ik nu niet weet wat ik straks ga doen . Ik ga nu in iedergeval mijn muziekje opzoeken. Had ik toch gisteren wat in mijn hoofd en ben ik het nu vergeten.. ...mmmmm :(

En weer even een linkje. Van George Michael's Freedom, ivm bloggen op de smartfoon. Enjoy!!!!!!(joepie de zon schijnt)

http://m.youtube.com/watch?v=v0vsz0KG86k

Makkelijke Maandag

nieuw slaapplekje dochter

8 uur 13. Ze is net fris en monter naar school gegaan. "Ik voel me veel meer uitgerust mam", zei ze blij."Je had gelijk!" Gisteren hebben we haar nieuwe slaapkamertje behangen en meteen ook bed en tafel verhuisd. Spik en span en heel erg netjes was de kamer nu (de ravage in de andere kamer is gewoon shocking) Vannacht, want het werd laat, heeft ze daar geslapen.

Dit liet ze achter :(

Kijk zo ziet haar oude kamer er uit. Hier sliep ze dus in. In zo'n bende rust je niet bepaald uit nee. Ik hoop wel dat ze nu meer overzicht heeft. In ieder geval gaan we enorm veel de deur uit doen. Het wordt tijd dat deze verzamelaar ruimte heeft om groot te worden....... •Dusssss weg met de kleuter peuter-spulletjes. Die mag het buurmeisje hebben. •Weg met de spulletjes die ze best nog wel kon gebruiken maar nooit meer wat mee deed. Naar de kringloop. •Weg met de lego en playmobiel....op de marktplaats. Kan ze van de centjes haar kamertje verder opfraaien. Van de week gaan we verder......vandaag neem ik rust!!! Gisteren ben ik veel te lang doorgegaan. Ver over mijn grenzen heen gegaan. Zo ver dat ik eerst heel lang op de bank heb gezeten om af te wikkelen. In mijn hoofd was ik nog steeds aan het behangen. En toen ik in bed kroop kon ik niet slapen. Vandaag dus maar een makkelijke maandag. Doe wat routine klusjes. Een loopje naar de brievenbus. De was...het is tenslotte maandag niet waar? ;) Ga ik morgen wel weer wild aan het opruimen, sorteren (ow vreselijk), uitzoeken en schoonmaken. En dan zet ik er een wekker bij. Zodat ik op tijd stop! Opruimen... Het houdt nooit op :(


Ik sluit af met een lief mooi weemoedig prachtig liedje uit vervlogen tijden, even zwijmelen. Had ik eigenlijk voor zaterdag moeten kiezen, maar ja....hij kwam net pas in mijn hoofd poppen.
Enjoy!!!
Fijne dag vandaag.

Zwijmelen op Zaterdag...een sprookje

vanmorgen

Er was eens,
lang lang geleden,
een land waar de luchten blauw waren. Hemels Blauw.
Ja echt waar mijn kind, ze waren blauw ipv wit! En de mensen wisten niet beter, in dat Land van de Blauwe Luchten, dat dat zo hoorde.
In die blauwe lucht hing een bol, wat licht gaf. Een beetje zoals een lamp, maar dan veel groter. En ook alleen maar overdag. Dan begon dat licht in het Oosten aan de horizon en maakte dan zo langs de hemel een boog naar het westen waar het dan weer verdween in de avond. Die bol noemden ze de Zon. Hier zie je er eentje, zo zag de zon er uit.
De mensen werden altijd erg blij van de zon, dan moesten ze veel lachen en waren ze vriendelijk tegen elkaar. Het was een gelukkig land , dat land van de Blauwe Luchten.
Natuurlijk waren er ook slechteriken, die hadden een hekel aan de Zon. Die baalden er enorm van, dat ze het zo warm hadden, en dat hun huid steeds verbrandde.  Zij woonden in de verste uithoeken van het rijk. Daar was het een beetje donkerder en hadden ze er ietsjes minder last van.
Toch vonden ze dat niet genoeg. Ze wilden het liefste, dat hij niet meer schijnen kon. Zo boos waren ze op die rot zon.
En zo kwam het dat daar in die verste uithoeken van het rijk, waar toch niemand naar toe ging, er een plannetje werd uitgebroed.

mooie witgeschilderde lucht

Ze gingen de lucht wit schilderen!!!!
Maar hoe zouden ze dat kunnen doen?
Eentje kwam met een geniaal plan; ze zouden de witte verf gewoon in de lucht sproeien! Met vliegtuigen. En dan zouden ze erbij vertellen dat dat hoge sluierbewolking was. Een nieuw soort wolken.
Niets aan de hand!
Als ze het dan voor elkaar kregen om veel mensen te laten vliegen, dan was het helemaal mooi. Maar dat hoefde niet persé, want ze konden ook net doen of er aan de rand van dat rijk groot gevaar was. Dat daar andere volkeren stonden te rammelen aan de grenzen, omdat zij ook in dat gelukkige land van de Blauwe Luchten wonen wilden. En dan konden ze net doen of ze hard aan het oefenen waren met die vliegtuigen. Gelukkige mensen bang maken was niet zo moeilijk, en dan dingen doen uit naam van hun veiligheid zou easy-peasy zijn.
Dat zouden de gelukkige mensen dat niet eens zo heel erg in de gaten hebben.
En als ze het al in de gaten hadden zouden ze ze gewoon voor gek zetten en zeggen dat ze in sprookjes geloofden.
En zo gingen ze aan het werk..........

Ze zeggen dat dat de reden is van onze witte luchten mijn kind,
dat onze luchten ooit diep blauw waren, en dat daarom er ook een blauwe kleur, hemelsblauw genoemd wordt. Ik weet niet wat ik ervan moet denken. maar het zou best mooi wezen hè, zo'n mooie blauwe lucht...met wolken. ja....weet jij wat wolken zijn?
Nee?
Er was eens.......

Bijna Weekend

geen zonnetje in aantocht dit keer om half 7.......

Ik had een hele post geschreven en weer gedelete. Het sloeg kant nog wal. Feit is gewoon dat ik even in een woestijn van woorden sta en geen zin heb om de oase te zoeken. Waar moet ik het over hebben? Ik heb gewoon geen idee. Inspiratieloos ben ik. Uitgezakt hang ik. Leeg. Eigenlijk had ik vandaag al willen uitslapen tot nu...maar de vroege ochtend is tijd voor mij en dochter. Zo kostbaar die momenten echt alleen met zijn tweetjes. Dan ontbijten we, praten we over de dag die komen gaat. Hoop en dromen komen voorbij en dan zwaai ik haar uit met knuffel-kusjes en 'I Love You's'. Daarna zit ik nog even na te sudderen. Zoals nu dus.....

We doen nog een dansje-Bibje

Een hoofd vol gedachten, maar geen woorden voor op het papier. De woorden walsen in mijn hoofd. Ze blijven daar tot ze uitgedanst zijn. Misschien moet ik maar mee dansen? Ja... Lijkt me wel wat. Dans ik gewoon het weekend in!
Met dit liedje, want daar werd ik mee wakker en het wil maar niet uit mijn hoofd. dusssssssss of ik het nou al een keer gepost heb doet er niet toe, dit is mijn liedje voor vandaag. En ineens heb ik er heel erg zin ja!!!!
Fijne dag! Baai.....

Dansdag

Zo koud was het dus.
Brrrrrrrrr vre-se-lijk!!!!!
Mooi niet dansen nee. Kleumen dat dus! BALEN. Jawel. Ik baal. Gelukkig scheen de zon. Anders had ik nog veel meer gebaald. Ik zit dik ingepakt binnen en nog heb ik het koud. En dan moest ik er vanmorgen nog vroeg uit ook. Ik had zoooo geen zin om op te staan toen de wekker om half 7 ging. Maar ja, afspraak in het VU.
Onderzoeksresultaten Zoon bespreken. Zoon wou zelf al niet mee, want na 5 keert getest worden, wist hij het wel. Enfin......ik dus toch maar op pad. Kom ik bij het station. Wist ik mijn pincode niet meer...of nee, het toetsenbordje is anders dan bij de kassa, dus moest ik de beweging anders doen. Dat ging dus 3 keer mis......geen kaartje, geen losgeld en een geblokkeerde pas. :(
Ik heb nog heel even geaarzeld en toen bedacht ik ineens opgelucht dat ik nu niet heen kon. Dat was duidelijk. Al voor ik opstond gaf het Universum aan dat ik thuis moest blijven en nu dus weer. Ik ben naar huis gewandeld en heb me op de bank genesteld. Alwaar ik na een tweede ontbijtje in slaap ben gevallen. Het consult is trouwens per telefoon gegaan. Dat had ze ook meteen wel kunnen bedenken.
Ik heb vanmiddag nog een poging gedaan om mijn dagboeken te vinden. Ze lijken spoorloos verdwenen te zijn. Zo had ik ze in mijn handen (vorig jaar ofzo) en nu zijn ze foetsie. En dochter zweert dat ze ze niet heeft aangeraakt. Wat ik wel vond was mijn allereerste pooweesiealbum haha
Leuk hè?
Dus zat ik tussen de troepjes ontroerd te wezen toen ik het versje van mijn opoe las en die van mijn vader en moeder. Wat een formele versjes stonden erin en wat een lieve wensen voor later (=nu)
Ik vond uiteindelijk nog een dagboekje....heb ik ook nog even in gelezen. Ik schrijf over mensen die ik niet eens meer voor de geest kan halen. En die ik leuk vond, ook dat nog. Je snapt het niet. Ik heb het compleet gedelete. Mijn avonturen van het lesgeven op de LTS ben ik nog steeds kwijt. En die zocht ik eigenlijk. Jammer best wel. Nou ja...

)

ZondagZon

Zondag zonsopgang

Zou ik gaan vertellen over hoe ik gisteren in vol ornaat naar de winkel fietste en badend in het zweet aankwam, werd ik afgeleid door mijn memoires. Ik las de reacties van de zaterdagzwijmel en toen vlogen mijn gedachten naar 1984 en van daaruit naar mijn schrijfsels en zo pakte ik mijn foudraal (wat klinkt dat toch romantisch) en begon te lezen.......

Memoires de Bibje ;)

De ene na de andere bladzijde. Mijn essay voor Nederlands dat meetelde voor de tentamens (een 9) mijn dromendagboek en mijn memoires/dagboek. En toen was alle tekst verder verdwenen. Muziekje weg. Alles weg. Gepubliceerd en daarna opgelost in de ether. Geen idee waarom en hoe!?!?!?!? Daarom dus maar een paar fotootjes van vandaag...want vanmiddag ben ik de tuin in gedoken en heb ik het konijnenmeisje blij gemaakt met uitbreiding van haar woon vertrekken. Kijk zo woont ze nu:

Konijnenmeisje's vertrekken

En heb ik gras geknipt en sering gesnoeid (werd wel erg breed) en de zon gekust tot ik het koud kreeg. Want het mag dan lekker zijn, al gruttelend in de tuin, stilzitten was koud met dat grillige windje.... Ik heb niet gekeken hoeveel graden het was. Zal 15/16 °C geweest zijn denk ik. Ik vond het lekker met mijn lange broek, sokken en vest aan ;)

Het was weer Gekke-sokken-dag

Hoop dat het morgen net zo wordt. Liefst nog wat warmer, jaaaaa graag. Maar natuurlijk staat er op de weerkaart 12°C....pfffft Nou ja, deze dag pakken ze me niet meer af. En de winterkleren hangen toch nog in de kast...het is perslotvanrekening nog geen Pasen. Dat is 20 april pas. Goed, tot slot nog een fotootje van onze poezert. Na alle wilde nachten de afgelopen week was meneer er wel voor in om even rustig in het zonnetje liggen.

Onze Poezert

En daarom sluit ik nu af met Mathilde Santing. Helemaal in stijl met het weer....een link dit keer aangezien ik op de smartfoon blog.

Zwijmelen op Zaterdag

7 uur op zaterdag morgen.....de belofte van een mooie dag

Het is vrijdag avond. Donker Koud Stil beneden en een herrie boven. Dochter is te musical oefenen en ik hang op de bank. Ben al 2 dagen beetje blegh...gewoon even niet zoveel energie. Babyhuisje krijgt eerdaags weer een grote schoonmaak. Ben ik altijd bah van. Als het eenmaal zover is dan voel ik me weer goed maar de week ervoor. Dus hang ik op de bank, want de zon was hier vandaag niet. Misschien morgen....maar de 16 graden gaan we hier voorlopig nog niet halen hoor. Dan zie op tv alweer foto's van bloesems terwijl hier de knoppen nog amper aanwezig zijn. Hoe ouder ik wordt hoe meer ik van de kou en vochtigheid hier baal.
 Stomme zeestad.
Maar ja...de duinen. Het strand.
De zee....die ruimte heb je in het land niet. Die is alleen aan de Nederlandse kust. En hier kun je op het puntje wel 3 kanten over de weidse watervlakte kijken. Met eilanden in de verte en bootjes op de horizon.


Dat was gister avond.....
Inmiddels zit ik klaarwakker te luisteren naar een liedje uit mijn jonge jaren,  Viel als een blok voor de jazzy sound. En nu een 30 later(uhuhuh is het alweer zo lang geleden???) vind ik het nog steeds steengoed. Ik beluister het inmiddels niet meer via de langspeelplaat maar via Youtube.....het enige wat mist is de geur van het vinyl en de klanken uit echte boxen....klinkt toch een stuk voller dan via de puter...
Het doet me altijd denken aan de lente, aan de zon, aan warme dagen, de geur van vers gemaaid gras, aan wazige foto's en victoriaans kant(!?!) aan romantische verhalen en aan mijn eerste schreden op het schrijf en schilderpad. Dat gevoel ga ik voor vandaag vasthouden!!!!.
Ik speel nog een stukje piano (leuk leuk maar wel pittig hoor!) lees nog een boekje, eet nog een crackertje met home-made chocoladepasta en ga de hele dag Everything but the Girl luisteren.
Heerlijk,
Fijne dag allemaal,
Fijn weekend!

Respect



Sweetheart by Bibje  op www.Bib-art.nl

Ik ben begonnen, en ik kan twee hele leuke zeer korte deuntjes spelen. Niet met twee handen tegelijk hoor, dat vergt wat(veel) meer oefening. Man wat is dat lastig zeg. Diep respect voor iedereen die dat kan. Echt!!!!
Ik ben heel stoer begonnen. Tutorialletje erbij. Je ziet het dat meiske doen op Youtube...gewoon zo eventjes. Nou dat ziet er dan helemaal niet moeilijk uit toch? Dat moet te doen zijn hahahah
Kwam ik daar even op de koffie.
Dat wordt flink zweten, oefenen, pingelen en genieten van elk klein beetje succes.
Maar O wat is dat leuk zeg
Misschien ga ik ooit(je weet maar nooit) ook heel stiekum wel een beetje zingen erbij. Als ik de handen uit de war heb en het spel automatisch gaat. Je weet maar nooit. Ik val van de ene verassing in de andere als het over mezelf gaat.
Ik ga geen voorspellingen doen hoor, ik weet helemaal niet hoe getalenteerd ik ben haha maar ooit kan ik een liedje spelen. Dat beloof ik mezelf. Het is zo genieten....
En als ik dan helemaal wild wil ga ik ook nog eens leren gitaar te spelen.
Ofzo...

Dag lieve by Bibje op www.Bib-art.nl

In ieder geval ga ik vandaag nog een stukje oefenen, en opruimen. (komt ook geen eindje aan ) En aankleden, want ik zit nog in mijn pyama. Geen zin om gelijk in de kleren te schieten. was ook geen tijd voor, wat zeg ik, niets was klaar en alles moest nog dus druk druk druk op de vroege morgen. helaas ook geen zonnetje bij het opstaan. Beetje druilerig zag het....gelukkig begint het nu op te klaren. Ik hoop op de middagzon. Net als gisteren. kan ik weer lekker buiten zitten, hangen, liggen, springen, al is het dan met veel kleren aan. Het geeft toch dat heerlijke lentegevoel. Het is lente, het is lente, en dat geeft de lente kriebels in mijn buik.....(PLOP)
Hebben jullie dat nou ook?
Die onbedwingbare drang om gek te willen doen?
Ik wel hoor. Hoe ouder hoe gekker zei mijn moeder wel eens, nou hier geld dat zeker weten hahaha
Ik ga  een kopje thee zetten. Even normaal doen ;)
Fijne dag allemaal, enjoy!!!!

Dromen van een wals en kamerconcerten

Bijschrift toevoegen

Ik zit hier nog in pyama in het ochtend zonnetje. Het heeft gevroren vannacht. Niets van gemerkt hoor. Ik had de kruik mee en een extra deken op bed. Mooi dat ik niet ga liggen kleumen. Ik heb dus als een roosje geslapen. Dochter vanmorgen uit bed gejaagd ;) nadat ze verklaarde dat ze zichzelf weer kiplekker voelde (gisteren ziekjes en slapjes en moe) Snel de broodjes gesmeerd, drinken gemaakt en haar trommeltje gevuld (want vergeten gisteravond) en toen de kat binnen laten die de hele nacht macho heeft lopen wezen in de buurt. Dus gooi ik met een zwaai de deur open, neem een teug "lente"lucht..... ULGG Wasmiddelluchtje.... Is er alweer iemand zo vlot geweest om de wasdroger aan te zetten. (Zonde trouwens met dit weer) Was wel even een schokje jaha...maar gelukkig. De vogels zongen me tegemoet. Dit wordt...of nee DIT IS EEN PRACHTIGE DAG!!!!
En vandaag ga ik eindelijk weer eens een stukje piano spelen. Ik doe rustig aan hoor. Ik ben geen pianovirtuoos. Verre van. Maar ik hou zo van de klanken en in mijn dromen kan ik toch best wel een leuk liedje spelen met 2 handen tegelijk!!!! Daarom heb ik besloten om nu eens een echt popliedje te leren via een youtube tutorial. Is dat stoer of is dat stoer! Afijn. Kom ik er nu pas achter dat dat liedje van gisteren een wals is (vind ik het daarom zo een lief liedje?) En dat liedje ben ik nu dus aan het instuderen. Waarom? Omdat ik al jaren de wens heb te kunnen spelen. Ik heb er zelfs ooit een oude piano voor gekocht. Een verschoppeling. Eentje die niemand meer wou, dus voor een prikkie. Een oude. Die staat nu alweer 6 jaar hier. Af en toe aai ik haar koesterend. Speel ik wat makkelijke deuntjes en ik heb er een heel triest stuk op gecomponeerd toen ik in de rouw was....maar dat was allemaal voor 1 hand. Nu ga ik het echte werk doen zeg maar ;) En als ik dat dan ooit helemaal kan wil ik een vleugel. Jaaa die past met gemak in mijn veel te grote huis. Dan gaan we 1 keer in de maand huiskamerconcert spelen. Nodig ik mensen uit die daar ook van houden en willen spelen. Gelukzalige zucht......
Zag je het voor je? Ik wel. Maar nu is tijd om mezelf op te frissen en in de kleren te springen. De dag is begonnen. En ik heb er zin in! Dag dag :)

Fluisteringen

Creative maandag

Er zijn zo van die dingen die op het oog helemaal niets voor stellen maar die een aardverschuiving veroorzaken in iemands leven. Iets heel kleins. Het valt amper op. En als het wel opgemerkt wordt dan zal het voor menigeen niet meer dan een detail zijn waar ze hun schouders voor ophalen. Ik luister nu naar een verhandeling over natuurkunde voor dummies op DWDD. Eigenlijk vertelt die man ook zoiets. Als het even een klein beetje anders was geweest dan was alles anders geweest. Nou vandaag heb ik iets veranderd!
Iets heel kleins.
Iets wat ik allang wenste en diep van binnen wist maar nooit durfde toe te geven. Omdat ik dacht dat ik het niet waar kon maken. Altijd was daar die knagende twijfel...die stemmen van al die mensen die mij ooit vertelde dat het echt niet zo was. Zij hadden het nooit gemerkt....ik was echt niet....als ik het kon konden zij het ook......ik hoefde echt niet te denken dat..... Je hebt er niet genoeg voor geleerd.....als je dat wil doen dan moet je eerst schoongebeden worden, want je bent nu zondig. Dat dus. Het heeft lang geduurd dus voor ik zover was.


Lang heb ik de fluisteringen van mijn hart genegeerd. Ik hoorde het wel hoor. Hoe mijn hart zei "Doe nou maar Bibje" terwijl ik maar bleef aarzelen en " sssst" zei "Laat me nou maar." Onderwijl bleef mijn hart maar fluisteren;" Bibje, het mag hoor. Ga maar in dat licht staan. Ik ben bij je." En ik maar tegensputteren. "Het is nog geen tijd. Het kan nog niet. Ik ben er nog niet klaar voor....ik moet eerst nog....en daarna kan ik pas.... Ik ben niet goed genoeg. Ik kan toch niet zomaar zeggen dat..."
Af en toe liet ik mezelf gaan. Dan was ik ineens druk bezig met wat mijn hart fluisterde. Dan was ik druk wild blij zo blij. Pure vreugde voelde ik dan. Maar de Flow bleef nooit lang. Ik ging nooit echt volledig in dat licht staan. Altijd half verstopt. Bang voor de 'wet blankets' in mijn leven. Want wat moest ik hun nou zeggen? Ergens hadden ze gelijk....ik liet het ook niet zien. Ik was ook niet succesvol.


Afijn Lang verhaal kort maken. Ik heb iets gedaan waar ik zo blij van werd. Iets wat op het oog helemaal niets voorstelt. Maar wat voor mij de wereld betekent en het helemaal af maakt.
Ik ben volledig in het licht gaat staan.
Ik heb toegegeven dat ik ben wie ik ben. En ik heb het vandaag wereldkundig gemaakt. Het staat nu officieel op facebook! Ik ben een Healer. O het stelt niet veel voor maar voor mij is het een statement. De brutaalste die ik ooit gemaakt heb. :D Mijn grijns gaat van oor tot oor.......

Zoooohhhndag

Zondag zonsopgang

Het begon heel veel belovend allemaal, hebben jullie het ook gezien. Deze prachtige zonsopgang, vrolijke vogeltjes die lustig hun lied zongen. Vroege vogels die over straat wandelden. En moi...beetje krakerig wakker geworden.
Opruimen in een kamer vol stof is niet echt mijn ding maar ik kon het niet laten gisteren.....nu maar hopen dat het dochter zo ontzettend inspireert dat ze ermee doorgaat haha. In ieder geval kon ik weer naar de deur (ongeveer) lopen, ipv klimmen en klauteren. Je snapt het niet dat iemand zo in een kamer wil slapen, lijkt me zo onrustig en niet ontspannen.

verlorengewaande spulletjes uit Dochters kamer

Dus zat ik me te bedenken; hoe kan ik haar nu het beste helpen zonder dat ik steeds al het werk sta te doen? Daar ga ik nog eens even goed over nadenken hoor, dan jullie tips lezen en dan een nachtje slapen. Daarna weet ik het wel denk ik. :D
Zoon is vorig jaar heel rigoureus aan de slag gegaan en heeft gewoon een minimalistische kamer inmiddels. Maar oké, nog steeds presteert hij het om er een bende van te maken, dat dan weer wel. Gelukkig is die bende zo weer opgeruimd.
Maar dochter.....

verlorengewaande bestek/bordjes/schaaltjes/bekers

Dat is een heel ander verhaal.
Die heeft nog een kamer vol kinderspulletjes 1die uitgezocht moeten worden. En ja ze is er eindelijk aan toe om dingen los te laten. Maar ja, waar begin je dan????????
Ik heb gisteren 2 vuilniszakken met rotzooi uit huis gesleept. En dat was nog maar een beginnetje. Zak 3 staat op de overloop half vol en de kamer is nog steeds vol.

OOOO daar was mijn servies ;)

Maar ach wat maakt het uit, het is mooi weer en de deur kan open en de zon kan aan het einde van de dag naar binnen schijnen. Daarom stop ik ook. Ik heb eindelijk het juiste liedje gevonden wat erbij kan dus nu is het tijd voor "something completely different".
Geen idee wat het wordt, maar dat maakt ook niet uit.
Eerst konijnenmeisje voeren, katteman kriebelen en de zon gedag zeggen en dan ga ik weet ik nog nieten.
Fijne Zondag allemaal!!!

Zwijmelen op Zaterdag

Dochter deed het vroeger altijd, lachend wakker worden uit een droom. Dan lag ze heel gezellig naast me te slapen, en dan ineens dat giecheltje en dan gingen haar ogen open. Een stralende lach kwam je dan tegemoet. Dan vertelde ze dat ze zo leuk gedroomd had en zo hard moest lachen. Zo lief vond ik dat altijd. Ze was(en is) ook altijd zo'n optimistisch kind. Zou dat door haar dromen komen? Doordat ze lachend wakker werd zo'n beetje elke dag?
Daar dacht ik aan toen ik daarstraks zelf lachend wakker werd uit een droom. Ik weet al niet eens meer waar de droom over ging, maar het was wel grappig want ik lachte echt! Nadat ik heel verschrikkelijk lang huilend en zwetend en zenuwachtig uit mijn dromen ontwaakte mag dit wel weer een mijlpaal heten. Ik lach weer als ik wakker word! EINDELIJK!!!!!
Dus zit ik nu blij en optimistisch in mijn bed te genieten van de mist achter mijn raam en een ontbijtje op bed. Het ziet er somber uit buiten, en toch ...het ruikt zo lekker naar de lente, er is geen wind(gelukkig!!!) en ik heb de lange dag nog voor me. Ik ben uitgeslapen en ik ben op tijd wakker.


Weet nog niet wat ik ga doen hoor,
het zaterdag-huis-aan-kant-maak-dag is nog niet ingedaald ;)
Ik ga eerst maar een muziekje uitzoeken, want ik kan het niet erg eens worden met mezelf. Ik wil iets wat beweegt, vrolijk maakt, swingt.....kan even duren dus.....In ieder geval wens ik éénieder een grote glimlach, dan wel schaterlach toe voor dit weekend! Veel (dans)plezier allemaal! :D


ja gelukt, even lekker geswongen, geswingt, gesprongen en gezongen....als een windvlaag door het huis....heeeeeeerrrrrrlijk!!!!!!!! Doei