With Tomorrow 1

Gisteren kwam ik er toevallig achter dat de CD van This Mortal Coile een cover CD was. Ik heb hem al 24 jaar in mijn bezit en nooit had ik daar enig vermoeden van totdat ik Morning Glory ontdekte van Fairpoth Convention. Vervolgens ontdekte ik dat My Father ook al een cover was. Evenals With Tomorrow. Ik ga deze week dan ook elke keer een song plaatsen waar ik het origineel van heb gevonden. Totdat het op is.....denk ik.....

In '91, 24 jaar geleden dus, woonde ik in J'dorp in een piepklein huisje met tuin, samen met een poezert (lodewijk) en een poeselotje (Isolde/Solly) Ik was nog aan het af studeren en deed mijn MO 1e graads geschiedenis. Ik was een jaar eerder terug uit Amsterdam gekomen. Daar had ik me al onveiliger gevoeld. De ene vriendin werd beroofd toen ze naar school fietste en de andere verkracht toen ze naar haar werk ging. Toen ik lastig gevallen werd in de metro was voor mij de maat vol. Ik besloot ik terug te keren naar mijn Home-Town.
Vervolgens gebeurde het hier, dat ik oog in oog kwam te staan met een knul, die een mes op mijn keel zette. Ik was net uit geweest en had woorden met mijn vriendin gehad. Ik was alleen op weg naar huis.
Zal je altijd zien.
Hoe ik het gedaan heb weet ik niet, maar mijn fiets stond ineens de andere kant op. Ik ben heel hard terug gefietst. Ik herinner me nog, dat ik door mijn vriendin en haar vriend naar het politiebureau gebracht werd. Hoe de agent iets uit zijn zak haalde waardoor ik bijna flauw viel van angst zo bang was ik dat ook hij een mes tevoorschijn zou toveren. Hoe ik een kop koffie kreeg nota bene, terwijl ik in shock was. Hoe ik thuisgebracht werd en vervolgens de hele nacht heb gestaard naar het plafond, omdat ik het hele gebeuren maar steeds voor me bleef zien. Hoe ik de volgende dag toch maar naar de dokter ging en meteen aan de kalmeringspillen gezet werd. Hoe ik alleen met de bus naar huis ging de dag er na, omdat ik anders nooit meer zou durven volgens mijn moeder.
Hoe ik thuis alle deuren wel 100 keer controleerde en het hele huis door ging om zeker te weten dat er geen enge kerel was. Ik weet nog hoe ik na een week verdoofd van de pillen besloot om pardoes te stoppen, want niets voelen was net zo eng. Hoe ik toen een paar dagen heel veel moest huilen. Allemaal van de shock. En hoe ik daarna zó bang geweest ben.
Want pas na een maand,  toen hij een ander meisje verkrachtte, werd hij opgepakt.
Ik weet nog hoe ik heen moest om te identificeren. Hoe bang ik was dat hij me per ongeluk zou zien. Hoe we alle drie dezelfde er uit pikten( niet tegelijk, want we gingen apart van elkaar) en hoe ik gesmeekt heb dat ik niet hoefde te getuigen tijdens de rechtszaak. Gelukkig was onze verklaring op papier genoeg. Hij kreeg 3 jaar........
We zijn nu 24 jaar verder.
Het leven veranderde daarna.
Ik stopte met de 1e graads, want dat was een avond opleiding in Amsterdam.
Ik ging bijna niet meer uit.
Ik vermeed stille routes in de stad. Bepaalde tijden ook.
Uiteindelijk werd het leven weer normaal, hoewel ik me nooit meer zo veilig zou voelen.
Toch had ik nooit gedacht dat dit verhaal nu nog een rol speelde. Tot gisteren, en ik besefte dat het eigenlijk mijn dagelijkse leven nog steeds heel subtiel kleurt. 
Door de keuzes die ik daarna maakte.
Waardoor mijn levenspad veranderde.
En bepaalde dromen opzij geschoven werden.

~So with tomorrow I will borrow
Another moment of joy and sorrow
And another dream and another with tomorrow~


Wordt vervolgd...