~de bieb en zelf doen~

Ik ben zoooo blij met die bieb,
ik ben al 35 jaar lid,
eerst hier in het winkelcentrum,daar gingen we elke week heen,we lagen voor de deur. Kunt u het zich voorstellen,de kinderen gingen naar de bieb als was het een geweldig avontuur en het was dringen geblazen om als eerste binnen te komen.
Dan kwam je in de rij want het inleveren van de boeken was altijd een hindernis van formaat(nu snapt u dat dringen ook wel denk ik zomaar)Alles ging persoonlijk,dus duurde het wat langer dan tegenwoordig.En als de rij overwonnen was mocht je naar de boeken.Het was wel streng,je mocht niet bij de boeken kijken die niet voor je leeftijd waren...poeh....ik las alles wat los en vast zat maar mocht dat wat ik wou lezen mooi niet meenemen.Daar werd streng op gecontroleerd.
Als het moest werd je bij de boeken vandaan gesleurd.....

er waren dus regelmatig incidentjes en boze kinderen.
Maar vooral was het er gezellig,je ontmoette andere kinderen en dat was leuk.
Eerst ging ik met mijn ouders,als puber later alleen met mijn vader,in die nieuwe hele grote bieb met tafeltjes en heel veel boeken en twee verdiepingen en een groot leeneiland.Klasgenoten kwam ik tegen en die leuke knul die daar stage liep en de heren Zijp die daar werkten,ja daar ging je voor heen natuurlijk.

Nou ja ook om te lezen natuurlijk,ik was erg leesgierig,verslond boeken.
Die zocht je toen nog op in de kaartenbak,dan stond je te zoeken in die laatjes......
Wat een ouderwets gedoe eigenlijk,zo heb ik het zelfs nog tijdens de studie geschiedenis geleerd.Opzoeken via de kaartenbak.De computer kwam toen net een beetje in en ik snapte geen snars daarvan(trouwens ook niet van de kaartenbakken van de UVA,ik zocht wel in de gangen zelf)
Tegenwoordig kun je nog maar de helft van de boeken daar vinden in die bieb,de bovenverdieping die eerst voor de kinderen alleen was is nu voor de hele collectie,en de beneden verdieping is opgedeeld in welzijn voor 50+,een restaurant,een aankomsthal voor de bieb ,inmiddels zwaar gedigitaliseerd,en de voormalige kunstuitleen en zelfs nog meer.Hoe is het mogelijk hè dat dat allemaal bieb is geweest en waar zijn al die boeken dan gebleven?
Eerst stond je nog in de rij om je boeken te lenen,inleveren kon al op de balie,maar nu moet je alles zelf doen.Het is er niet gezelliger op geworden.De boeken drop je in een gat in de muur waar de medewerkers achter staan te sorteren en je leent ze via de comp.
Zelf alles doen.
Boetes betaal je via de automaat,en de medewerkers die heb je alleen nog nodig voor vragen en problemen.Toch ga ik nog steeds heen hoor,dat wel,
met kinderen ook al vanaf hun geboorte.
De bieb is voor hun een middagje(of ochtendje) uit,meestal zit er nog wel iets aan vast....een Macje of een V&Deetje...altijd leuk....
en duur natuurlijk!
Dat kon nog wel eens behoorlijk oplopen,

maar ach,

je mag heus wel eens uit de band springen toch?
Totdat ik eens ging uitrekenen hoeveel ik eigenlijk uit de band sprong....best wel veel dus.....
daar moest toch wel een oplossing voor zijn zonder gelijk nooit meer te zeggen?
Het heeft even geduurd voor ik een goede had,maar hier is ie:
Inmiddels krijgen de kinderen meer zakgeld,ongeveer het bedrag wat ik zomaar weggaf aan die bezoekjes aan de eetgelegenheden(gedeeld door twee,dus 5 euro per week)
Dat is voor de hapjes en ook voor kadootjes en dingen die ze heel graag willen hebben.
Zo sla ik VEEL vliegen in 1 klap,als ze de Mac of V&D willen doen dan betalen ze dat zelf,en bedelen om kadootjes is er nu ook niet meer bij,
Tegenwoordig staan we dus steeds te rekenen in de winkels en bij de bieb en thuis om te kijken wat er allemaal nog mogelijk is met het geld wat ze krijgen.
Dochterlief spaart,ze wil niet veel hebben en geeft zelden of nooit geld uit aan eten.Zoonlief is altijd blut en wil dan het liefst lenen.Hij heeft altijd te kort,ondanks zijn goede voornemens.Maar ik ben geen bank en Zus mag het van mij nog even niet zijn.
Toch valt het soms niet mee om nee te zeggen hoor,dat is dan weer een leerproces van mij.

Inmiddels is het zelf doen er een beetje ingesleten bij ons thuis,

India doet zelf haar boodschapjes en Bas doet zelf kadootjes en boodschapjes.

En de Mac en de V&D?

Die hebben we al een tijdje niet meer gezien,want het is te duur volgens de dame en de heer.

Zo heb ik dus twee vliegen in een klap geslagen,ze krijgen rekenlessen en beseffen de prijzen van de uitjes,duur is nu aanschouwelijk gemaakt.

~En dat is dikke winst~