maandag 19 mei 2014

Enter schoonouders

Er zijn zo van die momenten waarop ik me afvraag waarom ik nog steeds niet door heb dat ik allang de jeugd voorbij ben. Dat ik met leeftijdsgenoten zit te praten hoor en niet met oudere mensen. Waarom voel ik me dan toch altijd zo onnozel en bleu en snotneuzerig?
Neem nou gisteren.
Dan ontmoet je de ouders van Knul en sta je daar.  Beetje dom te kijken en niet goed weten wat te zeggen. Totaal niet "in charge" zoals ze dat zo mooi in het Engels kunnen zeggen. Allerlei mensen die erbij kwamen om gedag te zeggen en ik stond daar maar een beetje.
Dan giert er van alles door me heen hè.
Voldoe ik een beetje als nieuwbakken schoonmoeder van hun kind? Kan ik er een beetje mee door? Hoe zie ik er uit? Ojee ik zie er toch wel uit hè?
Dochter schaamt zich toch niet voor mij?
Zeg ik wel de goede dingen. Ook niet onbelangrijk tegenwoordig...het schaamrood staat haar tegenwoordig  zo vaak op de kaken en dat allemaal door mij! :(
Doe ik niet te geforceerd?
Maak ik geen stomme grapjes?
Jawel ik maakte hele stomme grapjes!
 En ik zei vervelende dingen en ik maakte stomme opmerkingen en ik deed bijdehand en ze schaamde zich doooooooood. MAMMAAAAAAA

Ik wist ook niet goed wanneer ik nou teveel was of juist niet. Het was ook zo druk en ik was al aardig over mijn prikkeltaks heen.(HSP)
Afijn
Ik geloof dat ik wel aardig ben goedgekeurd door Knul, en ouders en vrienden. Pfieuw....
We hebben het weer overleefd.

En weet je wat nou het allerleukste was om te ontdekken? Dat Dochter en Knul als twee poezelige katjes tegen elkaar aankropen en kopjes gaven. Zooooooow schattig.
Zucht
Prille liefde
Wat een zegen om daar bij in de buurt te zijn.

3 opmerkingen:

  1. Gewoon lekker jezelf zijn en er niet over nadenken..............das 't beste. je bent wie je bent.

    BeantwoordenVerwijderen
  2. Ieder mens is anders en jij bent zoals je bent, die mensen zullen het prima vinden! En je dochter? Ja, die heeft de leeftijd om zich een beetje te schamen en te ergeren voor mama... Komt wel goed hoor!

    BeantwoordenVerwijderen
  3. Niet teveel over nadenken... puberkinderen maken hun ouders nu eenmaal onzeker. En als je dan ook nog wat gevoeliger bent is het nog lastiger. Herkenbaar hoor. Komt goed!!

    BeantwoordenVerwijderen