Zonsondergang

Yvonne de Jong zonsondergang 26 mei 2015 bij de Lange Jaap

Dan ben je in gesprek tijdens een consult en gaat het over je leven en je toekomst en dan krijg je de vraag; "Wat houd je tegen?"
Er borrelden allerlei emoties in me op, allerlei gedachtes zwermden door mijn hoofd.
"Ik sta op de drempel en  ik wil niet alleen door die deur."
"Wie wil je dan dat er met je mee gaat?" vroeg ze me.
En toen moest ik huilen, want ik wil dat mijn vader met me mee gaat. Maar mijn vader is dood. Die kan niet met mij mee dit nieuwe leven in.
BENG
Die kwam hard binnen, heel hard.
Wat had hij voor mij betekend, en wat draag ik daarvan in mijn hart, want "hij is niet weg." zei ze tegen me." Hij zit in je hart."
"Wat was het dat je vader je gaf wat je nu zo mist."
Nou daar kan ik kort over zijn; geborgenheid. Op het moment dat ze het vroeg kon ik dat antwoord niet geven, ik was te overmand door emoties. Maar dat is wat het is, geborgenheid.
Dat gevoel was in 1 klap weg, toen hij stierf. Mijn moeder en ik hebben dat beiden zo ervaren. Hij was onze rots in de branding, onze boom waaronder we konden schuilen, de armen waarin we konden kruipen, de rust die ons omhulden. Hij was de lijm van het gezin.
Alles viel uit elkaar toen hij verhuisde naar de hemel.

Jeffrey Bakker zonsondergang 26 mei 2015 in de verte onze watertoren

Rouw is een raar iets,
het is kwetsbaar, rauw, gevoelig, en op de achtergrond altijd aanwezig.
Soms denk ik dat ik er nu wel een keer doorheen ben gekomen. Bijna ongeduldig snak ik naar dat moment, dat ik niet meer in snikken uitbarst alleen al aan de gedachte aan hem. Aan haar, aan hun. Dan gaat het tijden goed, ben ik helemaal happy. Totdat het ineens weer in mijn gezicht slaat en ik ze mis, zo erg mis.....mistig is dan mijn zicht.

Mark Zijp Zonsondergang 26 mei 2015 uitzicht over de huizen

Heel anders dan de zonsondergang vanavond,
ik heb even wat foto's gejut van facebook. Allemaal lokale fotografen. Mooie luchten niet waar?
Dan vergeet je even alles,
verdwijn je in het roze rood van de eindigende dag.
Raar toch dat ik allang in mijn nieuwe leven sta, en het niet eens opmerkte.
Die begon de dag dat hij vertrok, en hernieuwde de dag dat zij hem achterna ging.
Ik ben allang over die drempel gestapt, ik moet alleen nu wel een keer die weide in gaan lopen.
Je bent veilig Bibje
Je bent veilig!
*´¨)
¸.•´¸.•*´¨)
(¸.•´ ★ *¨*•.¸¸.. ★*¨*•.¸¸.. ★*¨*•.¸¸.. ★