Wens

De zon schijnt nog,
het is nog even mooi weer,
voor de storm losbarst vanmiddag vanavond vannacht?
Wat een rolercoaster weer de afgelopen dagen. Wat veel emoties draag ik evengoed nog met me mee. En hoe rauw zijn ze eigenlijk nog steeds. Of misschien moet ik wel zeggen, blijven ze. Want als ik dan om me heen hoor van mensen die mijn blogs de afgelopen dagen lazen, hoor ik overal hetzelfde. Dat het nog steeds, ook al is het soms al 50 jaar geleden, zeer doet. Tranen geeft, verdriet doet voelen. Je kunt het nooit meer over doen. Een gelukkige jeugd is voorgoed voorbij. Daar moet je eerst dood voor gaan en weer terugkomen.
Oftewel, alles wat je hebt is NU.
En ik zit nu hier in een zee van gepest zijn en een zee van tranen van mijn kinders, een zee van onwillige volwassenen die zich er niet mee wilden bemoeien, en een zee van agressoren die hun gram kwijt moesten. Het is ineens weer even vloed geworden.
Ik kan me nog herinneren dat ik me altijd zo verbaasde dat ze altijd Zoon moesten hebben. Altijd. Op de een of andere manier haalde hij het slechtste in de mensen naar boven. Ja óók volwassenen lieten zich van hun slechtste kant zien in zijn aanwezigheid. Daar hoefde hij overigens niets voor te doen hoor. Gewoon aanwezig zijn was al genoeg. Spelen met zijn speelgoed, of aan de slootkant kikkertjes vangen, of schommelen in de speeltuin, allemaal dingen die hij alleen deed, maakte anderen geïrriteerd of zelfs razend. Het haalden de bully in hen naar boven.

Ik heb daar vaak en lang over nagedacht. Wat was dat toch? Waarom gebeurde dit toch? En waarom deden mensen, die anders normaal leken te zijn ineens zo agressief? Of zo ongeïnteresseerd in het welbevinden van iemand, die het slachtoffer van treiterij is. Hoe makkelijk mensen de schuld ook bij het slachtoffer neerleggen. Die moet maar wat harder worden, weerbaarder heet dat dan. Of normaal doen, hoor je dan. Het is natuurlijk niet voor niets dat een kind gepest wordt zegt men dan.
De boodschap die hier gegeven wordt is dat het blijkbaar oké is om iemand, die niet aan jouw verwachtingen voldoet, te pesten, buiten te sluiten, te discrimineren, te negeren, voor gek te zetten enzovoorts.

Ik vind dat niet oké!
Ik ben dan ook heel duidelijk als het om pesten gaat.
Pesten is NOT DONE
Pesten kan alleen maar gebeuren, omdat de mensen die er omheen staan de pesters toestemming geven zich zo te misdragen! Ze hoeven daar nog niet eens woorden aan te geven. De daden van de omstanders spreken boekdelen aan goedkeuring! Zolang er niet wordt ingegrepen, gereageerd, afgekeurd en tegengehouden blijft pesten een probleem.
En dat begint al door anderen tegen een meetlat te leggen.
Het wordt tijd dat  men elkaar accepteert zoals men is.
Niet perfect, maar wel heel erg mens.
Niet persé fotomodelwaardig maar wel uniek.
Niet altijd hetzelfde als de ander, maar wel eigen.
Want in ieder mens klopt een hart, en dat hart is het centrum van de liefde.
Hoe mooi zou de wereld er uit zien als we al die harten vullen, met nog veel meer liefde. Als we elkaar als mens ONTMOETEN.
Dat iedereen gelukkig mag zijn, veilig mag zijn, gezond mag zijn en moeiteloos mag leven.
Met heel mijn hart wens ik dat!
*´¨)
¸.•´¸.•*´¨)
(¸.•´ ★ *¨*•.¸¸.. ★*¨*•.¸¸.. ★*¨*•.¸¸.. ★