maandag 5 juli 2010

~Tot volgende week~

Is het niet vreselijk? Ik ben uitverteld.
Ik heb niets meer te zeggen, ik heb geen woorden meer, ik ben stil gevallen.
Hoe is het mogelijk . Ik bedoel maar. Mijn tong hangt ergens in het midden los te wezen.
Altijd in beweging, altijd woorden maken.

Maar nu even niet.

Eigenlijk ben ik gewoon doodmoe.
Moe van alles sores, moe van verdriet, moe van zoveel onbegrip.
En daarom heb ik even niets meer te zeggen.
Ik hou pauze.
Het komt wel weer hoor. Als ik al die vermoeidheid van me af geschud heb. "Als Pasen en pinksteren op 1 dag vallen", zou mijn moeder gezegd hebben.
Dat gaat dan wel erg lang duren vrees ik.
Nee dat wil ik niet.
Ik ga vanaf nu weer op zijn minst, weer elke week een blogje schrijven.
Beloofd!

Dan rest mij nu nog te zeggen;

~TOT VOLGENDE WEEK!~

~

Geen opmerkingen:

Een reactie posten