donderdag 14 februari 2013

Valentijnsdag?

Dat werd dus niets meer gisteravond. Ik was hélèmaal gesloopt!
Ik heb hier, in mijn eentje, in de stoel, film geslapen. Toen ben ik hijgend en puffend(want benauwd en koortsig) naar boven gestrompeld om neer te storten op bed.
Man o Man wat was ik moe.
Zó moe dat ik bij het einde van de film, toen ik wakker werd en die scène  van Demi Moore met "Gohst" Patrick Zwaizy ervoor was , in tranen uitbarstte en mezelf even heel erg zielig vond. Wat mijn benauwdheid weer niet ten goede kwam natuurlijk. En dan stap je in bed, komt zoon nog even gauw zijn bed uit om welterusten te zeggen, I LOVE YOU en of ik niet dood wil gaan tijdens mijn slaap. :(
Nou nee, dat was ik  niet bepaald van plan hoor!
Dussssss ik heb geslapen en geslapen en geslapen en werd gewoon wakker, beetje knarrig, maar wel opgeknapt. Een nieuwe dag lag voor me, zucht....eigenlijk had ik best nog wel een dagje willen slapen hoor. Zo om 7 uur was ik er eigenlijk nog niet klaar voor.

Maar goed,
het projecthuis.
Daar waar ik gisteren ook al was,
en waar ik net met Zoon weer heen ben geweest.
Wat argwanend kwam hij binnen. Allemaal nieuwschierige gezichten, ze waren al een week eerder op de hoogte gebracht dat Zoon er aan zit te komen. Allemaal eenzelfde moeilijk verhaal. Allemaal niet passend binnen een schoolsysteem. Zoon ontspande al snel, en verrèk, na de rondleiding en veel praten onderling zag hij het eigenlijk best wel zitten ook.(pfieuw)
"Ja je moeder mag er gewoon bij zijn hoor, zolang je haar nodig hebt. Als het je niet lukt die dag , blijf je thuis, is allemaal oké. Jij geeft aan hoever je gaat....."
Het is dus een huis, een soort van thuis, waar onderwijs is aan twee grote eettafels, in een huiskamer met een loungebank, waar in de pauze samen koffie en thee gedronken wordt, mèt een koekje, waar samen gelunched wordt aan tafel en als je moe bent mag je zelfs nog even op de bank onder een dekentje of boven lekker even alleen op een van de kamertjes.
Het lijkt wel wat op onze thuisonderwijs avonturen van een paar jaar terug. En juist het huiselijke was wat maakte dat Zoon het wel (zo ongeveer) ziet zitten.
Nu is er eerst nog vakantie en dan daarna begint hij daar met een ochtend in de week. Mag hij zelf aangeven wanneer hij meer gaat draaien, of weer minder. De regie is in zijn handen.
Klinkt goed hè?
Tuurlijk ben ik, net als zoon, een beetje voorzichtig enthousiast.
Eerst zien en dan geloven, zoiets......

Ja en omdat het nu valentijnsdag is heb ik (voor de vorm) een lief liedje over de liefde.....heerlijke oldtime klassieker!!!!!!
                           
   ♥˜"*°•.•.¸ღ¸✿Happy valentine♥˜”*°•.•.¸ღ¸✿

8 opmerkingen:

  1. Dat geeft toch stiekem weer voorzichtig hoop!
    Happy Valentine :-) Groetjezz lfs mij

    BeantwoordenVerwijderen
  2. Mag ik even voorzichtig met je mee juichen?

    BeantwoordenVerwijderen
  3. Wat ontzettend fijn voor je zoon en voor jou uiteraard. Ik hoop zo dat het helemaal goed komt!

    BeantwoordenVerwijderen
  4. Dit klinkt heel erg goed zeg ! Dat je zoon er zo op reageerde geeft inderdaad hoop.

    BeantwoordenVerwijderen