Terwijl mijn zelfverzonnen pianostukje in mijn hoofd zingt, zit ik op de bank te genieten van de ochtend zon die naar binnen schijnt. Het is nog redelijk vroeg, en het is vooral heel erg stil in huis. Je hoort alleen mijn tikken op de laptop, het geknorrel van de kat, gepiep en gekraak van het huis en dan alles wat je buiten hoort. Van vogels in mijn wilde, woeste tuin tot aan het verkeer op de straat erachter. Dat is een drukke straat, dus veel verkeer. Vaak ook loeiende sirenes verkeer. Maar dat is niet nu.
Nu hoor je gesuis en vooral heel veel vogels.
Daar kan ik zo van genieten weet je dat, van vogels.....alleen maar vogels.
Vroeger, in de tuin van mijn ouders zat ik soms zomaar een tijdje alleen maar een beetje te zitten en naar de vogels te luisteren. Niet te lang, want de zon scheen daar genadeloos. Maar zo even daar zitten en even niks zijn was wel heel lekker.
Dat gevoel van in alles opgaan. Dat je de wind bent en het gras. Dat je het gezang van de vogels bent en de stralen van de zon.
Daar moest ik net aan denken, toen ik het berichtje over neef las die vandaag de uitslag krijgt van zijn examen. Ik deed dat nml heel veel in mijn examentijd. Tussen het leren door zat ik daar dan heel stil in de tuin. Helemaal op te gaan in alles. En de stress te vergeten.
Jahhhhh
En ondertussen droomt mijn pianomuziekje zijn weg naar de kosmos.
Ik droom naast de piano ook een cello en violen.
Droom mezelf componist van een stukje prachtige meeslepende muziek.
Kon ik het maar opschrijven, wist ik maar hoe.
Vooralsnog danst het in zwierige bewegingen in het luchtledige......
In mijn hoofd ;)
En terwijl ik hard op zoek was naar een passend ander muziekje, en deze natuurlijk niet kon vinden, besloot ik voor iets heel anders te gaan. Uit de top 40 van 1985, het jaar dat ik mijn examen deed.
Fijne dag allemaal!!!!
Geen opmerkingen:
Een reactie posten