Schoolkeuze perikelen.....

Een hart vol emoties en geen woorden kunnen vinden. Hoe frustrerend is dat.
Zo stom, want gisteren was een goede dag.
Dochter heeft een kijkje genomen op de school van haar keuze(waar mamma nog niet helemaal over eens is) en ik mocht mee! Jaaaa ik mocht mee. Dan zit je daar zo in zo'n bankje(lekker achteraan natuurlijk, onzichtbaar zo ongeveer met de andere ouders /juffen) en voelde ik me meteen weer dat meisje wat zich zo verveelde op school.
Hoe gekleurd zijn die herinneringen nu, nu ik weet wat ik toen niet wist.
Mijn blik wende zich dus naar het raam(net als toen) en daar zag ik tot mijn grote vreugde een geweldig uitzicht. Bomen, aan alle kanten mooie grote bomen, en de ramen zijn zo groot en het gebouw, nou ja het gebouw is een beroemd gebouw van een beroemde architect. Daar zou je het alleen al voor doen niet waar :) ?
Ware het niet dat ze hoogbegaafd is en wij 3 jaar geleden, na heel veel ellende op de gewone basisschool, gekozen hebben voor het leonardo. Daar bloeide ze helemaal op.  Top down leren en versneld het basisschool programma door. Dat is voor haar ook mogelijk op het Junior College hier. Maar dan moet ze dus naar de school waar pesten een groot probleem is en waar ze de pestkoppen van vorige jaren weer tegen gaat komen. Dat wil ze ab-so-luut niet. Ze verzet zich hand en tand, met hele goede argumenten.(dat je niet tot leren komt als je zo gepest wordt en dat je dan net zo goed mislukt op school)

Dus wil ze naar het gymnasium, kiest ze voor Grieks en latijn en mag ze hetzelfde doen als alle andere kinderen. Nu ben ik zo bang dat ze weer in de verveel-mode gaat. Dat ze, doordat het bottom up leren is, niet genoeg uitgedaagd gaat worden. En dat ze dus dromende heen gaat(net als haar mamma) In haar hoofd al 100 stappen verder en dus niet meer bij de les. Ja ook als hoogbegaafde kun je volledig de mist in gaan en zelfs op het speciaal onderwijs eindigen, omdat men denkt dat je het niet snapt/ aankan. Je wordt nml niet altijd onderwezen door hoogbegaafde leerkrachten. Daar zijn er gewoonweg te weinig van. Ik schreef het al eens eerder...een wereld van verschil dus.....

Ik weet wel, zij moet het doen, zij staat aan het roer......
en toch,
en toch......