Ik luister naar het lied wat ik gisteren als zwijmelplaat heb uitgezocht en ja, ook ik heb steeds weer een brok in mijn keel en tranen in mijn ogen. Hier dus ook een doos tissues naast me......
Het is zó van toepassing op zoon, en dat was iets wat ik '94 nooit had kunnen bedenken toen ik de cd kocht. Toen was ik nog die jonge hippe juf op de LTS en duurde het nog 6 jaar voor zoon zich aandiende.
Hoe anders is zijn leven gelopen dan ik voor hem gedroomd had.
Ik had hem zo'n leven gegund als ik vroeger zelf had.
Een Pippi Langkous leven. Eindeloos kind zijn, zorgeloos, geliefd en gewenst en veel vriendjes/dinnetjes. Dagen struinen in de natuur, ontdekken en genieten, spelen, eindeloos veel spelen. Zonneschijn in het hart en nou ja dat dus......
Hij is inmiddels 14, en de eerste 5 jaar waren goed, zag het er best heel fijn en zonnig uit voor hem. Het bos, strand, grasveld en de tuin was ons terrein en vriendjes/dinnetjes bij de vleet. Spelen en daarvan leren, zolang het kon. En toen kwam school.....en was de zorgeloosheid over. Net als het leren trouwens :(
Autisme is en blijft een moeilijk iets,
iets wat ik in '94 óók nooit had kunnen bevroeden toen ik nascholing kreeg op de LTS. De faalangst-reductie training. Speciaal toegespitst op de autistische leerling. Mijn hart lag daar....hoe toevallig hè?
Ik denk dat jullie wel weten wat ik bedoel als ik zeg dat niemand het echt helemaal begrijpt , tenzij je er zelf in zit. Geen juf, ouder, buur en zelfs geen hulpverlener weet wat autisme werkelijk is en wat voor impact het heeft , tenzij ze er zelf midden in zitten met een eigen kind. Geen mens kan de angst en overprikkeling voelen en begrijpen die zo'n kind voelt tenzij ze er dagelijks mee te maken hebben. Het van héél dichtbij meemaken. Tenzij ze een dusdanige vertrouwensband hebben, dat het kind meer laat zien dan het gedrag wat te zien is naar de buitenwereld toe. En dat maakt het zó moeilijk, zó heftig......
Daarom dit nummer voor alle ouders van die kinderen die niet anders kunnen dan van ze houden, hoe dan ook....je t'aime, comme un fou, comme un soldat.......
~enjoy~
Jouw zoon boft met zijn moeder.
BeantwoordenVerwijderenmerci :)
VerwijderenAhh, dank je wel!! Heel herkenbaar allemaal.
BeantwoordenVerwijderenGraag gedaan ;)
VerwijderenIk had vandaag een (bijzondere) ontmoeting met een moeder die me helemaal begreep; juist omdat zij zelf zo'n kind had wat op precies dezelfde dingen vast liep als puberdame en geen passende opleiding vond, heeft ze een paar jaar geleden zelf een project opgezet.
BeantwoordenVerwijderenZo fijn, iemand die aan 2 woorden genoeg heeft en andersom, dan hoef je weinig extra uitleg te geven terwijl ik me er juist op voorbereid had heel veel toelichting te moeten gaan geven, tot ze 5 woorden sprak ... "ik heb ook zo'n kind". What-a-day!
Vlag uit voor die mevrouw, ik hoop dat ik ook nog eens zo'n, "ik heb ook zo'n kind "hulpverlener mag treffen.
VerwijderenDat is pas thuiskomen hè.