Heerlijk.....

Kriebelende tenen door rottige sokken heb ik nu. Maar ik ben eindelijk warm!
We hebben bos gedaan na teleurstelling van dochter op de manege. Dikke tranen.....
Twee weken geleden is ze van haar lievelingspony gevallen toen die aan de kletter ging, bezeerde haar zijkant en hoofd, raakte ook even heel erg in de stress (ze kon niet meer ademen van de schrik) maar stapte toch na 5 minuten heel dapper weer op. Ze heeft de les uitgereden, zij het voorzichtig en zij en pony hebben het goedgemaakt. (lees, hij heeft zijn neus tegen haar aangeduwd en ze hebben geknuft) Vorige week andere pony, die graag huppeltjes maakt dus beetje eng , maar goed, ook dat ging oké. Ze wou niet in galop, dat was nog even een brug te ver, maar draven ging prima....

En toen mocht ze vandaag weer op haar lieveling....
Alleen was haar lieveling alweer een beetje onrustig en bij het borstelen rende hij de stal uit. Toen dochter hem tegen wou houden liep hij dwars door haar heen, waardoor ze haar arm bezeerde. Ineens wou ze niet meer op hem, ze durfde niet meer, huilen , andere pony geregeld, maar ook dat wou ze toch maar niet meer. Ze was zóóóó bang zei ze snikkend. "Ik wil er vanaf....ik wil NU naar huis."
Ik heb maar even met juf besproken wat we nu het beste konden doen. Zo zonde om juist nu het zo goed ging en ze inmiddels al in de uursles zat, op te geven. Ze gaat dus weer even een tijdje in de halfuursles, weer wat zelfvertrouwen opbouwen.

We zijn daarna maar even richting bos gereden en daar hebben broer en zus nog even "de beest uitgehangen" op het parcours van de Helderse Vallei. Maar jééééé wat is het koud, ben blij dat ik nu binnen zit. En zij ook, ze zitten zo zoetjes op hun kamer :)    Heerlijk!