Zwijmelmaandag

Nu dochter naar de brugklas gaat moet ik onwillekeurig denken aan mijn eigen brugklas tijd. Wat was ik bleu en wat baalde ik dat ik helemaal alleen in die klas kwam. Ik was de enige van mijn vriendinnetjes die in de snelle klas kwam. Dat was het jaar dat ik ook voor het eerst heel erg verliefd werd op de krantenjongen. Ik kon niet meer normaal doen, en geholpen door vriendin die wat dat betreft heel voorlijk was(lees, al meerdere malen verkering had gehad en zelfs al gezoend had jaha!!!) werd hij op de hoogte gesteld. Natuurlijk vond hij haar veel leuker, en dus vond ik hem meteen een sukkel, een stomkop, een  PIEP..... Niet dat vriendin er nu zo blij mee was hoor, die vond het zielig voor mij. Mijn eerste blauwtje had ik dus gelopen pfffff vreselijk.
"Ach" zei ze nog troostend; "Je bent dan nu niet zo knap als mij, maar later ga je wel bloeien hoor."
Dat was echt de doodssteek, auw.....weg was mijn zelfvertrouwen.
De verliefdheid was helemaal over toen ik hem een jaar later op school trof, wat een sukkel zeg, en wat was hij eigenlijk lelijk. Wat had ik in hem gezien?
Dit was toen een dikke hit.......