zaterdag 27 juli 2013

Zwijmelen op Zaterdag

Herfst 1981, zittend aan mijn bureautje. Voor me een dikke vette brief van Jo, geschreven gedurende de week ervoor. Ze schreef altijd in haar pauzes. Ging eigenlijk nergens over, maar dat deerde niets, ik was dol op haar post. En ik schreef natuurlijk net zulke dikke vette brieven terug. Die schreef ik dan tijdens de les, als ik eigenlijk moest werken..... We versierden onze post ook. Als ze nieuwe kleding had gekocht(want Jo was rijk, ze had een baan!) dan tekende ze haar nieuwe aanwinsten. Als ze make-up had gekocht dan smeerde ze deze op de brief, veegjes ogenschaduw en blush en lippenstift en nagellak! Ze stopte ook regelmatig kleine cadeautjes en plaatjes in de brief....
Eigenlijk had het wel iets magisch, zo'n brief waar je echt op moest wachten. Wat een hele reis maakte door het land, wat je echt vast kon houden en bewaren, want ik heb ze nog!
Ik heb ook de brieven van Mo nog, en die van Maria( van de fanclub), en Laurens, en Jan Dirk en Pien, en van Nelly...lieve Nelly......
Tegenwoordig schrijven we geen brieven meer.
En ik schrijf eigenlijk ook bijna geen mails meer.
Tegenwoordig zet ik snel en vlug allerlei korte mededelingen neer op facebook, en hoop ik dat daar op gereageerd wordt. Ik gooi als het ware een hengeltje uit, en het visje wat bijt die haal ik op.
En reken maar dat ik blij ben met alle visjes die willen bijten.
Het irritante is wel dat ik niet echt meer kan wachten, ik zit ongeduldig te kijken en te controleren en te balen als er niet gereageerd wordt. En dat gebeurt best vaak natuurlijk met die losse flodders die aan niemand in het bijzonder gericht zijn.
Nee dan die brieven......
Helemaal speciaal voor mij!
Die me verwelkomden op de schoorsteenmantel als ik uit school kwam.
Dat was pas echt schrijven naar elkaar.

Dus daarom Queen,
die stond op mijn playlist (cassettebandje :) nèt voor 'That Vodoo' van Adam and the Ants en ná 'Maid of Orléans' van OMD. Opgenomen tijdens de radioshow van Ad Visser, op maandag middag ergens tussen 4 en 6. Wanneer ik eigenlijk huiswerk moest maken, en in plaats daarvan zat te schrijven. Dat was genieten.......



11 opmerkingen:

  1. ja.... in 1979 ging ik een ziekenhuis in om er voorlopig niet meer uit te komen...
    toen kreeg ik zulke brieven als jij beschrijft, wat keek ik er naar uit, onvergetelijk.

    en ja de moderne techniek heeft zo zijn voordelen maar ook duidelijke nadelen...

    je muziekkeuze snap ik dus wel ;-)

    fijn weekend

    BeantwoordenVerwijderen
  2. Echt jammer dat er geen brieven meer geschreven worden. Ik had in de jaren zeventig drie penvrienden. Wat leuk als er weer een bief kwam uit Polen, Indonesië of Nieuw-Zeeland. Die briefwisseling had toch z'n charme.
    Maar goed, andere tijden, andere zaken. Mail en Facebook gaan veel sneller maar vervliegen ook sneller.

    BeantwoordenVerwijderen
  3. O ja, die zalige brieven van vroeger. Ik mis ze ook. In 1970 stond ik met mijn snuit in de Popfoto en kreeg tientallen penvrienden over de hele wereld. TOP!

    BeantwoordenVerwijderen
  4. Ik heb nog een penvriendin zonder pc. Leuk een echte brief te krijgen en die te lezen bij een kop thee.

    BeantwoordenVerwijderen
  5. Lekker nummer Bibje. Jouw log sluit mooi bij die van ons aan, of kunnen we beter zeggen die van ons bij die van jou. Jij plaatste dit eerder. We lezen het nu pas. Fijn weekend.

    BeantwoordenVerwijderen
  6. Ja. Die tijd is helaas voorbij. Ik had op een gegeven moment zelfs 100 pennevrienden in heel de wereld. Ik was elke dag zo een drie uur zoet met schrijven.
    En dat liedje Under Pressure is one of my favourites.

    BeantwoordenVerwijderen
  7. Geweldig plaat ! Die gaat bij mij vooral in de auto loeihard op de volume heerlijk !

    Wat leuk die post ik heb dat zo niet meegemaakt om te schrijven ja ergens in 1992 met een hele lieve kennis uit Bali helaas is dat contact verloren gegaan door mijn eigen toe doen. Maar leuk die herinneringen en brieven die je nog hebt.

    Fijn weekend :-D

    BeantwoordenVerwijderen
  8. Ook ik had een penvriendin toen ik 16 was, ze was een Française en we schreven in het Engels. Helaas is het na een tijdje verwaterd...
    De brieven heb ik niet meer, op een gegeven moment weggedaan, achteraf toch jammer...
    Queen hoor ik vaak, niet graag eigenlijk, maar manlief draait ze altijd als we met zijn oldtimer, de Ford Capri, op stap gaan ;-)

    BeantwoordenVerwijderen
  9. Waar is de tijd gebleven dat we nog ''persoonlijk'' waren met echte brieven .Facebook,Hyves ,Mails ik gruw ervan .
    Groetjes Elisabeth

    BeantwoordenVerwijderen
  10. Leuk stukje over schrijven en penvrienden. Heel herkenbaar, ook ik heb vele penvrienden gehad van opver de hele wereld, maar de enige brieven die ik ooit bewaard heb zijn die van mijn eerste man in onze verkeringstijd. Toen ik later ging e-mailen met mensen over de hele wereld, heb ik daarvan wel een aantal uitgeprint en bewaard. Leuk voor later. Heerlijke muziek trouwens

    BeantwoordenVerwijderen
  11. Die brieven van vroeger mis ik ook. Husband en ik schreven elkaar veel. Vooral toen hij in Spanje zat.
    Mooie keus.

    Liefs Frederique

    BeantwoordenVerwijderen