Dyslexietraining

Dan kom je voor een dyslexietraining en verwacht je dat ze iets met letters gaat doen enzo. Begint ze over klei poppetjes, die Zoon voorstellen waar anderen een mening over hebben gehad(paars, groen, blauw geel en zwart poppetje.....de etiketjes.)
Mag hij zomaar zichzelf te kleien en moet hij vertellen hoe hij zichzelf ziet. Terwijl het poppetje groeit en groeit(alle klei opgemaakt) loopt ze tegen een enorme weerstand op bij hem. Hij wil niet verder kleien, of eigenlijk ook wel maar dan moet zij eerst iets weten over hem. Hij dweilt en dweilt en verzint in een paar seconden wel 10 verschillende redenen waarom hij niet verder wil werken. Dan vraagt hij haar of ze het al weet. Ze snapt hem niet en zegt nee, waarop hij mij vraagt om het te vertellen. Dus vertel ik haar zijn grote geheim, en zij luistert. Meteen gaat hij verder met kleien, en kleit mooie lange haren op zijn poppetje.

Dan wil ze een oefening doen met de minds-eye.  Hij begint weer te friemelen en tegen te werken. Een en al weerstand. Hangt over de tafel, is ineens moe, heeft overal last van...kortom, weer allerlei redenen om maar niet verder te werken. Ze vraagt hem of hij iets anders wil doen.
Spelletje?
Ze heeft de hele week geoefend op het spelletje waar hij haar de vorige keer zo mee heeft ingemaakt(ze had er buikpijn van zei ze en hij grijnsde eens mijn kant op) Spelletje dan eventjes, hij maakt haar weer in haha....maar dat was niet genoeg, hij wou  nog steeds niet. Er was nog veel meer weerstand. En weer dweilen.
"Wil je even op de trampoline?"
Nee hij wou een bokszak....maar die had ze niet. Even rammen op de trampoline dan? Nah...dat lukte niet echt.
Stukje rennen door het klooster dan?
Ze gaat met hem mee, en samen rennen ze door het klooster, even stoom afblazen. Ik sip ondertussen mijn 2e mok thee op......

De oefening( de eerste sleutel tot oplossing) is uiteindelijk gedaan, en het waarom van het dweilen is ook duidelijk geworden.
Hij wou niet, want dat betekende dat hij dan naar het Projecthuis zou moeten en dat zorgde voor paniek. (school heeft als voorwaarde gesteld dat ze wel betalen willen voor deze training mits hij nu op het Projecthuis verschijnt)
Hoe groot is de impact van zoiets zeg, dat ze met deze eis de hele vooruitgang van Zoon in 1 klap onderuit kunnen halen. En hoe vaak is dit al niet gebeurd. Dat ik eerst zag dat iets goed was voor hem en dat het dan ineens inzakte en niet meer lukte, omdat hij in de weerstand ging.
Wat een geweldig mens dat zij dat gewoon waarnam voor wat het was. Dat zij dus niet ging pushen en moeilijk doen maar ging vragen, en luisteren. En wat mooi om te zien hoe Zoon daarop reageerde, en losliet.
Geen onvertogen woord gehoord, geen boosheid gezien, geen agressie en al helemaal geen paniek....niets van al die reacties die we op school altijd zagen. Niets van dat alles, dan een kind wat verwonderd zijn verhaal vertelt en loslaat.
We zijn op de goede weg.....

Deze is voor Zoon. Kind ik ben zo trots op jou!!!!