Oké,
drie maal is scheepsrecht zeggen ze toch?
Dit is de derde keer dat ik een poging waag.
Ik probeer het nog een keer...
Wat had ik daar ook alweer over gehoord...oja, als je probeert doe je in feite niets, dan ben je het aan het proberen, maar vooral niet aan het doen.
Ik doe wel iets, ik schrijf, het lukt alleen niet zo heel erg op het moment. Ik heb teveel aan mijn hoofd en dat kakelt maar daarbinnen. Wil ook zijn zegje doen....maar ik kan niet over alles schrijven. Nee en ik wil dat ook helemaal niet. Niet alles is geschikt voor alle ogen zeg maar.
Maaaaaaarrrr oeoeoeoeoe wat zou ik toch graag sommige onderwerpen alle hoeken van het vel laten zien, wat zou ik ze graag op het papier smijten en dan een lekker door elkaar husselen, schudden, platkrassen en dan en dan en dan....de gum erover. Alsof het nooit bestaan heeft.
Wat zou ik graag zo graag die onderwerpen onderwerpen aan mijn frustraties. want ik ben vet gefrustreerd.
Ja dat ben ik.
Niks doet het zoals ik dat wil op het moment.
Gaat zoals ik dat wil.
Is gebeurd zoals ik dat wil.
Gisteren had ik ook weer zo'n, je-moet-je-verwachtingen-nu-eens-los-laten-moment.
Toen ik een foto voorbij zag komen van de ooit beste vriend van Zoon.
Die hem toen keihard liet stuiteren voor een nieuwe beste vriend. Wat veel verdriet en onbegrip opleverde bij Zoon. En nog roddel en achterklap op de koop toe.(Tot vandaag de dag, het is toch al 7 jaar geleden)
En dan zie je hoe hij een leuk leven heeft, met vrienden en vriendinnen, terwijl Zoon vanaf dat moment uitgekotst werd. Waar zijn ooit beste vriend ook nog aan meedeed. Erger verraad kun je je niet voorstellen :(
Het gekakel is nu wel over in mijn hoofd.
Er is stilte neergedaald.
Dit was dus wat ik los moest laten.....ik blaas het nog even na.....daar gaat het...........we kunnen weer verder.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten