Davisdag

en zo zag het er na de wasbeurt uit

Ik heb de ramen gewassen hoor, echt gewassen. Ik heb een ding om de wisser gevouwen en ben gaan soppen. Veel water, veel sop en heb de hele voorpui schoongesopt. Het ziet er weer spik en span uit. Prachtig. Ik ben echt trots op mij!!!!!!

We zagen allemaal het verschil.

Alhoewel dochter eerst wel even een tijdje met zo'n "wat is er hier anders-blik" heeft staan staren naar het raam, voordat ze vroeg of ik ze soms gelapt had. Tjah....

Vandaag was een heel ander verhaal. Zoon had het gisteren nogal moeilijk, omdat vader geopereerd werd, dus ging de Davistraining niet door. Dat deden we dus vandaag.

vanuit de trein

Het was vanmorgen vroeg nog mooi...zonnetje wat opkwam toen we in de trein zaten, lekkere frisse neus op weg naar de praktijk. Gezellig weerzien en nog gelukkikg nieuwjaar wensen. We hadden elkaar voor de feestdagen voor het laatst gezien. Kopje thee, glaasje limonade, beetje bijpraten en toen aan het werk.

Dachten wij dames dan.

Dacht Zoon  heel anders over.

Hoe graag ik het ook wil, en hoe graag de Davis-counseler het ook wil, hij schiet nog altijd in de stress en gaat dan eindeloos dweilen en in discussie. De twee uur die we hebben, daarvan heeft hij  welgeteld  15 minuten effectief gebruikt. De rest was één en al tegenwerken, vermijden, niet willen, spiegelen, en boos zijn. Zo erg dat ik op een gegeven moment me af vroeg welk een voordeel hier nog te behalen valt.

En dan leest hij toch zomaar weer een heel stuk voor uit een Engels boek, gewoon even. Ik heb het leeftijdsgenoten niet beter horen doen. En toch wil het lezen in het Nederlands niet lukken. Of nee, dat wil hij gewoon niet. Daar zit een enorme blokkade op.

Je vraagt je af wat die juf allemaal uitgevreten heeft met hem toen hij begon met lezen in groep 3. Zou ze hem voor gek gezet hebben? Afgerekend op zijn hooggevoeligheid en dus snel overprikkeld zijn? Zou ze hem toegesneerd hebben dat hij er niks van bakte, omdat hij zo onrustig was? Of heeft ze gezegd dat hij dom was? 

Het zou me niets verbazen, gezien haar geen zin in hem leesles te geven, wat erop volgde. En mijn aanwezigheid elke dag met daarvoor, zodat er tenminste iemand met hem zat te lezen.

Dat hij toen slecht hoorde wisten we pas een half jaar later. Al die tijd zeiden ze dat hij gewoon niet luisteren wou. Expres.Het zal je maar gezegd worden niet waar?

Zucht

En dan ben je thuis, gaat hij achter de pc en gaat hij schrijven, moet ik regelmatig de woorden spellen. Krijgt hij ongemerkt toch Nederlandse les. 

Ja!

By the way,
de operatie is goed verlopen.
Dat was weer een hele opluchting.
Nu maar hopen dat hij weer snel opknapt.