Even pauze hoor,
even niks doen,
even wandeling en zon in het gezicht.
Ik heb nog de hartjes gelakt en toen heb ik het opzij gelegd. Er ligt nog een bolletje klei in de koelkast, en de spulletjes liggen nog op tafel, maar ik heb even geen zin.
Kan al twee nachten niet lekker slapen. Droom me een rotje en dan wordt ik steevast wakker met de stem en de lach van mijn moeder. Zo raar, dat ik me ineens haar stem weer zo ontzettend goed kan herinneren. Alsof ze naast me zat nog maar een seconde geleden. Het is altijd gezellig, leuk, vrolijk, en toch als ik dan wakker word ben ik zo onrustig.
Ik voel die onrust weer.
Ergens in de kosmos gebeurt iets wat me onrustig doet voelen.
Mijn antennes staan uit, ik pik het signaal alweer op.
Kan het nog niet helemaal duiden,dus doe ik even niets.
Sta ik even op de opruim mode, want dat ga ik dan altijd doen.
En dat mag ook best wel....tis een bende hier. Met 1 hamstertje in de ene kamer en de andere grote hamster hier aan tafel. Komt nog bij dat ik ook niet zo van de weggooierige ben.(wat een woord zo op het scherm haha)
Gelukkig was ik gisteren buiten, in de zon. Nu is het grauw grijs en nat.....ga ik lekker cocoonen.
Ja goed idee.
En misschien maak ik toch nog iets leuks, het begint wel alweer te kriebelen :)
Geen opmerkingen:
Een reactie posten