~10 maart-10 april~

Het is vanavond precies een maand geleden.
Toen ik naast je bed zat,
toen je vocht
en snakte naar leven met hem en ons.....
Een maand geleden.
Alweer,
of nog maar?
Het lijkt gisteren toen ik je hand vasthield terwijl jij uit het leven gleed.
Maar ook lijkt het al jaren terug.
Of nooit gebeurd.
Zelfs dat.
Ik droomde vanacht over jouw niet meer hier zijn terwijl ik thuis was om de schuur leeg te halen.
Ik wou je vragen of ik iets weg moest gooien en besefte in ene dat het niet meer kon.
Dat ik het niet eens hoefde te vragen.
Je bent nooit meer hier,
en al je spullen,
die liet je achter.

Je vraagt je af waarom we leven en verzamelen
en streven naar succes en geluk...
Waarom?
ik heb er geen antwoord meer op.
Een mensen leven is als een zucht,
zomaar uitgeblazen.
~