Vanmorgen gewekt door de wekker,
gezet door dochterlief.
Gisteren had zij aangekondigd dat ik een ontbijtje op bed zou krijgen
in het kader van moederdag.
"Maar het is morgen geen moederdag,"zei ik nog.
"Neehee,maar wel koninginnedag,"zei ze eigenwijs.
"Het wordt een koninginne-ontbijt,
speciaal voor jou,want jij bent de liefste mamma van de wereld!"
Dus ging de wekker,
Om 7 uur!!!!
En hij ging nog een keer en nog een keer en nog een keer,voordat zij zich roerde.
"O ik dacht dat je nog sliep,"zei ze giechelend,"ik wachtte tot je wakker was."
En daar ging ze dan,de trap af,op weg naar de keuken.
Ruim een half uur later kwam ze weer boven met een ontbijtje,
die rechtstreeks naar haar kamer ging.
Ze had haar kadootjes nog niet klaar.
Of ik wel in mijn kamer wou blijven!
Nog een kwartier later kwam ze dan met het dienblad....en oooo een lekker ontbijtje.
Twee beschuitjes en een glaasje water in mijn lievelingsglas!
Een ware traktatie.
Ik mocht het niet meteen opeten,eerst moest ik de pakjes openmaken.
Met daarin briefjes die ze zo dicht had geplakt met plakband
dat het nauwelijks open te krijgen was.
We hebben samen zitten giechelen om dat grapje.
Moest ik in ene denken aan al die kleine kadootjes die ik mijn moeder gaf toen ik nog klein was.
Het boekje wat ik elk jaar maakte voor moederdag en haar verjaardag,
met gedichtjes en tekeningen,
van multomapblaadjes aan elkaar gemaakt met een stukje katoen door de gaatjes.
Ze had er nog wat van bewaard.
Met de brand is dat allemaal verloren gegaan...
Ik had er nooit meer aan gedacht,
maar nu ik dit zo van dochterlief kreeg,
voelde ik de tranen in mijn ogen prikken,
want zij is er niet meer,
ik kan haar niet meer vertellen over hoe de traditie is overgegaan van haar naar mij,
over hoe ontzettend lief ik dochterlief vond op dat moment,
over hoe ik moest denken aan toen ik zo oud was,
nooit meer samen herinneringen ophalen......
nooit meer samen,
nooit meer moederdag.
We hebben zelfs jouw as nog niet.
Geen inscriptie op de steen is er nog gemaakt om jou te herdenken.
Maar in mijn hart staat jouw naam gebeiteld,
in grote krullende letters,
naast pappa,
om er nooit meer weg te slijten.
I love you
~
gezet door dochterlief.
Gisteren had zij aangekondigd dat ik een ontbijtje op bed zou krijgen
in het kader van moederdag.
"Maar het is morgen geen moederdag,"zei ik nog.
"Neehee,maar wel koninginnedag,"zei ze eigenwijs.
"Het wordt een koninginne-ontbijt,
speciaal voor jou,want jij bent de liefste mamma van de wereld!"
Dus ging de wekker,
Om 7 uur!!!!
En hij ging nog een keer en nog een keer en nog een keer,voordat zij zich roerde.
"O ik dacht dat je nog sliep,"zei ze giechelend,"ik wachtte tot je wakker was."
En daar ging ze dan,de trap af,op weg naar de keuken.
Ruim een half uur later kwam ze weer boven met een ontbijtje,
die rechtstreeks naar haar kamer ging.
Ze had haar kadootjes nog niet klaar.
Of ik wel in mijn kamer wou blijven!
Nog een kwartier later kwam ze dan met het dienblad....en oooo een lekker ontbijtje.
Twee beschuitjes en een glaasje water in mijn lievelingsglas!
Een ware traktatie.
Ik mocht het niet meteen opeten,eerst moest ik de pakjes openmaken.
Met daarin briefjes die ze zo dicht had geplakt met plakband
dat het nauwelijks open te krijgen was.
We hebben samen zitten giechelen om dat grapje.
Moest ik in ene denken aan al die kleine kadootjes die ik mijn moeder gaf toen ik nog klein was.
Het boekje wat ik elk jaar maakte voor moederdag en haar verjaardag,
met gedichtjes en tekeningen,
van multomapblaadjes aan elkaar gemaakt met een stukje katoen door de gaatjes.
Ze had er nog wat van bewaard.
Met de brand is dat allemaal verloren gegaan...
Ik had er nooit meer aan gedacht,
maar nu ik dit zo van dochterlief kreeg,
voelde ik de tranen in mijn ogen prikken,
want zij is er niet meer,
ik kan haar niet meer vertellen over hoe de traditie is overgegaan van haar naar mij,
over hoe ontzettend lief ik dochterlief vond op dat moment,
over hoe ik moest denken aan toen ik zo oud was,
nooit meer samen herinneringen ophalen......
nooit meer samen,
nooit meer moederdag.
We hebben zelfs jouw as nog niet.
Geen inscriptie op de steen is er nog gemaakt om jou te herdenken.
Maar in mijn hart staat jouw naam gebeiteld,
in grote krullende letters,
naast pappa,
om er nooit meer weg te slijten.
I love you
~
Geen opmerkingen:
Een reactie posten