Ik hou van je

3 jaar geleden zat ik beneden in de hal van het ziekenhuis te wachten op mijn vriendin. De kinderen hadden net afscheid genomen van jou en, omdat hun vader niet kon komen mochten ze de nacht bij haar blijven. We wisten allemaal dat de volgende morgen een ander leven zou zijn.
Dat jij de volgende morgen door die deur zou zijn gegaan, en voorgoed uit dit leven.
De volgende morgen zou je bij hem zijn.

Vandaag was een heel gewone dag,
of nee, eigenlijk ook niet, want ik heb net mijn retraite achter de rug(en de kinders liggen nu al in bed joeheee)
Maar wat ik zeggen wou,
ik dacht net pas aan jou mam,
zonet pas toen ik aan de afwas stond,
en naar jullie foto's keek op het aanrecht.
Eigenlijk kijk ik nauwelijks meer naar die fotootjes en nu viel mijn oog er ineens op. Niet eens in de gaten waarom, ik dacht alleen maar aan die wens die ik had en dat het zo mooi zou zijn als jij die wens kon vervullen. Samen met hem dan hè.....alleen dan zou toch alles anders zijn bedacht ik me. Ik werd daar een beetje emotioneel van, toch wel een beetje. Zo raar eigenlijk.
Tja en toen ging ik naar de wc. 10 maart, verhip dacht ik nog, het is 10 maart. Afgelopen nacht om 00:15 was het precies 3 jaar geleden. Goh!
Dat de tijd zo snel en tegelijkertijd zo langzaam gaat. En dat ik je nog steeds zó mis maar toch verder kan. Dat ik nu toch op de rand van dat nieuwe leven sta, ja zelfs dat!
Weet je mam,
het is mogelijk,
ja, dat is het dus wel.
Dus wuif ik je nu een kushand toe, die als een vlinder omhoog vliegt, dwars door de sluier heen.
Dag lieverd hoor ik je zeggen,
dag mam,
ik hou van je!
X