 | |
| foto van Linda As |
★ *¨*•.¸¸.. ★*¨*•.¸¸.. ★*¨*•.¸¸.. ★*¨*•.¸¸.. ★
Drie keer heb ik de eerste zin nu al gedelete, drie keer afgekeurd wat ik schreef. Drie keer is scheepsrecht zegen ze dan. Dus de vierde keer moet blijven staan. En dit slaat echt helemaal nergens op. Niks slaat ergens op. Pfffff ik ben even zwaar sprakeloos, niet dat ik niets denk hoor. Ik denk een miljoen dingen, maar dat zit in mijn hoofd en dat is veel. Veel herinneringen vooral. Aangewakkerd door het gesprek wat ik met mijn broer had zaterdagnacht.
Hij stuurde me een filmpje van de bandrecorder met deze muziek.
En zo raakten we aan de praat en haalden we herinneringen op. Van toen we nog thuis woonden.......
★ *¨*•.¸¸.. ★*¨*•.¸¸.. ★*¨*•.¸¸.. ★*¨*•.¸¸.. ★
Toen kwam dinsdag:
Het is als wandelen door een schemerige tunnel. Je ziet even niet zo helder, alles lijkt hetzelfde en uit de schaduwen lijken allerlei enge dingen op je af te springen. Achter je ligt het land van ooit, waar je vol weemoed en heimwee aan denkt. Daar was alles zonnig, en vol verwachting. Een soort van sprookje. Een leven wat je geleefd hebt, en waarvan je de mooie dingen als kostbaarheden bewaard hebt. De rest is weggewerkt. Soms voorgoed, dan heb je het verwerkt en los gelaten. Maar vaker zit het gewoon in een diepe put met een dik deksel er op.
Die put heeft uitgangen in die tunnel trouwens.
Die tunnel waar je doorheen gaat op weg naar dat land vol belofte. Je hebt geen idee wat je daar aan gaat treffen, maar je hart klopt vol hoopvolle verwachting.
Op je rug draag je een rugzak vol ooit mee.
Bij de een is die licht, helder, vol liefde en met hoop en blijdschap gevuld. Bij de ander is hij loodzwaar. Tussen de hoop en blijdschap, zit dan ook nog verdriet en spijt, boosheid en angst. Vooral dat laatste maakt het loodzwaar.
Het is als wandelen door een schemerige tunnel. Je ziet even niet zo helder, alles lijkt hetzelfde en uit de schaduwen lijken allerlei enge dingen op je af te springen. Achter je ligt het land van ooit, waar je vol weemoed en heimwee aan denkt. Daar was alles zonnig, en vol verwachting. Een soort van sprookje. Een leven wat je geleefd hebt, en waarvan je de mooie dingen als kostbaarheden bewaard hebt. De rest is weggewerkt. Soms voorgoed, dan heb je het verwerkt en los gelaten. Maar vaker zit het gewoon in een diepe put met een dik deksel er op.
Die put heeft uitgangen in die tunnel trouwens.
Die tunnel waar je doorheen gaat op weg naar dat land vol belofte. Je hebt geen idee wat je daar aan gaat treffen, maar je hart klopt vol hoopvolle verwachting.
Op je rug draag je een rugzak vol ooit mee.
Bij de een is die licht, helder, vol liefde en met hoop en blijdschap gevuld. Bij de ander is hij loodzwaar. Tussen de hoop en blijdschap, zit dan ook nog verdriet en spijt, boosheid en angst. Vooral dat laatste maakt het loodzwaar.
★ *¨*•.¸¸.. ★*¨*•.¸¸.. ★*¨*•.¸¸.. ★*¨*•.¸¸.. ★
En nu is het woensdag:
De zon schijnt. het mag een wonder heten. Zoon loopt hier ongedurig te doen rondom me omdat hij weg wil en ik had met hem afgesproken dat we rond 1 weg zouden gaan het is nu 10 voor 12 en hij is klaar. Of ik even op wil schieten......
Het is ook eindelijk stil bij de zij buren. Geen gejekker van voegen uitboren op dit moment. Na anderhalve week werd ik eindelijk eens in alle rust wakker.
★ *¨*•.¸¸.. ★*¨*•.¸¸.. ★*¨*•.¸¸.. ★*¨*•.¸¸.. ★
Donderdag
De zon schijnt, het is zelfs warm buiten, voor onze begrippen dan ;)
Ik ben weer bij de huisarts geweest. Een andere dan de vorige keer, want de mijne is nog op vakantie. Ze deed wat laconiek over de uitslag. Het was allemaal wel oké (ofzo) maar ik klonk zo hees, en mijn hartslag. Ze deed zo'n ding op mijn wijsvinger om de zuurstof te meten(te weinig) keek bezorgd, en nog bezorgder. We praatte wat, ik was wat in de war. En toen zei ze, ik wil dat je eerst eens aan de prednison gaat en de antibiotica. Je moet opknappen......ik werd erdoor overvallen. Ken je dat?
Hoezo prednison, we weten helemaal niet wat er is?
Dit zei ik niet hoor, dit dacht ik later pas, toen ik al lang en breed weer op weg naar huis was. Mijn bezinksel in mijn bloed is goed, dus geen aanleiding voor antibiotica en dat paardenmiddel. Bovendien wat als het daardoor verhuld wat er werkelijk is?
De zon schijnt, het is zelfs warm buiten, voor onze begrippen dan ;)
Ik ben weer bij de huisarts geweest. Een andere dan de vorige keer, want de mijne is nog op vakantie. Ze deed wat laconiek over de uitslag. Het was allemaal wel oké (ofzo) maar ik klonk zo hees, en mijn hartslag. Ze deed zo'n ding op mijn wijsvinger om de zuurstof te meten(te weinig) keek bezorgd, en nog bezorgder. We praatte wat, ik was wat in de war. En toen zei ze, ik wil dat je eerst eens aan de prednison gaat en de antibiotica. Je moet opknappen......ik werd erdoor overvallen. Ken je dat?
Hoezo prednison, we weten helemaal niet wat er is?
Dit zei ik niet hoor, dit dacht ik later pas, toen ik al lang en breed weer op weg naar huis was. Mijn bezinksel in mijn bloed is goed, dus geen aanleiding voor antibiotica en dat paardenmiddel. Bovendien wat als het daardoor verhuld wat er werkelijk is?
★ *¨*•.¸¸.. ★*¨*•.¸¸.. ★*¨*•.¸¸.. ★*¨*•.¸¸.. ★
Vrijdag
Het is nog heel vroeg en ik ben al een uurtje wakker. Kon niet goed slapen. Toch weer onrustig na het doktersbezoek. Ik weet wel, het is haar bezorgdheid. Haar niet zorgvuldig willen kijken ook. Maar ja het is wel mijn lichaam. Dus werd ik wakker met hartkloppingen :(
Buiten is het bewolkt, de vogels worden nu ook echt wakker. Als in, ze beginnen elkaar toe te zingen en te fluiten. Verder is het heerlijk stil in de buurt. Nog even geen verkeer of scholieren door de straat. Verdrietige kindjes, die niet meer naar school willen en ander druk gedoe. Het is nog even vredig. Voor ik in huis de herrie opstart(wasmachien) en dochter haar laatste klasse-uitje heeft. Daarna is het boeken wegbrengen en rapport ophalen. Ze is over!
Eindelijk vakantie
*´¨)
¸.•´¸.•*´¨)
(¸.•´ ★ *¨*•.¸¸.. ★*¨*•.¸¸.. ★*¨*•.¸¸.. ★*¨*•.¸¸.. ★
¸.•´¸.•*´¨)
(¸.•´ ★ *¨*•.¸¸.. ★*¨*•.¸¸.. ★*¨*•.¸¸.. ★*¨*•.¸¸.. ★
Heftig weekje. Sterkte.
BeantwoordenVerwijderenDankje Marja, nu eerst maar weekend vieren(of zoiets ;)
VerwijderenNa regen komt zonneschijn. Laten we hopen dat de zon lang aanhoudt, zeker in jouw nieuwe week!
BeantwoordenVerwijderenLieve groet
kakel
Ik zit er wel op te wachten hoor, wordt wel een keer tijd!
Verwijderenxxx
Heftige week. Bijzondere uitspraak van de arts (al herken ik die wel).. Wat is er allemaal gecontroleerd tijdens het laatste bloedonderzoek. Nu ik zelf allerlei tekorten blijk te hebben die een (groot) deel van mijn klachten op een andere manier verklaren dan de diagnose die ik heb wantrouw ik voortborduren op oude diagnoses toch wel een beetje.
BeantwoordenVerwijderenIk ben zelf maar aan het verklaren, dan is internet toch een geweldig medium. Zet alles naast elkaar en probeer overeenkomsten te vinden. Dan mag de dokter daarna weer verder puzzelen.
VerwijderenIk had een heel basisonderzoek, B12 foliumzuur Bvita's D, ijzer, enz....ik heb gewoon alle labwaardes tegen het licht gehouden en gekeken wat je krijgt van de tekorten die ik heb.En of ik die klachten ook heb. Ik wil de oorzaak vinden, niet doekjes voor het bloeden. Dan blijf ik mijn hele leven hozen terwijl de dijk nog steeds doorgebroken is. De tekorten ben ik nu aan het wegwerken via eten.
Daar zou je mee kunnen beginnen Rianne :)